Knowunity
Dziel się wiedzą
Język polski /
Starożytność
Wufu
56 Followers
75
Udostępnij
Zapisz
Krótka notatka o najważniejszych rzeczach z kultury starożytnej
1/2
Notatka
Starożytność Starożytność jest najdłuższą epoką w dziejach ludzkości. Za jej początek przyjmuje się wynalezienie pisma, czyli ok. 3500 lat p.n.e. Natomiast za jej koniec uznaje się najczęściej rok 476, w którym upadło Cesarstwo Zachodnie. Pojęcie starożytności zostało wprowadzone w XVI w. przez przedstawicieli renesansu, którzy fascynowali się literaturą i kulturą Rzymu, a także jego językiem - łaciną. Język ten uznano wówczas za wzorcowy, a czasy obejmujące historię dawnej Grecji i Rzymu nazwano właśnie starożytnością klasyczną. W późniejszych epokach termin "starożytność" poszerzył swoje znaczenie i objął także historię innych wielkich cywilizacji - Mezopotamii, Egiptu, Fenicji, Syrii i Palestyny. Natomiast kulturę grecko-rzymską zaczęto określać węższym pojęciem antyku. Starożytność jest niezwykle ważną epoką, ponieważ z niej wywodzą się dwie tradycje, które ukształtowały europejską kulturę: grecko-rzymska oraz judeo-chrześcijańska. Filozofowie: Tales z Miletu - praprzyczyną wszystkiego jest woda. Heraklit z Efezu - praprzyczyną wszystkiego jest ogień. Świat podlega ciągłej zmianie. (panta rhei - wszystko płonie) Demokryt z Abdery - świat, w tym dusza składa się z materialnych, niepodzielnych cząstek. ● Sokrates - najważniejsza w życiu jest cnota. Każdy człowiek powinien dążyć do poznania samego siebie. (“wiem, że nic nie wiem") ● Platon - prawdziwym bytem są idee istniejące w świecie niedostępnym poznaniu ludzkiemu. ● Arystoteles - człowiek powinien poznawać świat dzięki zmysłom, a ich spostrzeżenia poddawać osądowi rozumu. (zasada “złotego środka") Kierunki filozoficzne: • Epikureizm - epikurejczyk -człowiek którego celem...
Pobierz aplikację
życia jest osiągniecie szcześcia, rozumianego jako brak cierpienia oraz trosk, zaspokojenie potrzeb i spokojna egzystencja wśród przyjaciół. • Stoicyzm - stoik - człowiek opanowany, reagujący spokojem zarówno na szczęście jak i cierpienie. • Sceptycyzm - sceptyk - człowiek odnoszący się do wszystkiego nieufnie, krytycznie; wątpi w szczerość ludzkich intencji. Hedonizm - hedonista - człowiek uznający przyjemność (rozkosz) za najwyższe dobro, sens i cel życia. Cynizm - cynik - człowiek odrzucający autorytety, wyśmiewający i lekceważący rzeczy ogólnie szanowane. Teatr Grecki: • Religijne obrządki ku czci boga Dionizosa. Grecka tragedia składa się pieśni chóru oraz scen, w których występowali aktorzy. • Prolog wprowadzający w fabułę. Aktorami są tylko mężczyźni. ● Zasada trzech jedności: miejsca, czasu i akcji ● wywołanie w widzu “katharsis”, czyli odczucia wewnętrznego oczyszczenia. ● Biblia: Drugą bardzo ważną częścią kultury która ukształtowała tą epokę jest tradycja judeo-chrześcijańska, w której centrum znajduje się Biblia. Biblia wzięła swą nazwę od greckiego słowa biblos, które oznacza zbiór ksiąg. • Opowieści tworzące Biblię początkowo przekazywane były ustnie. ● Stary Testament został napisany w językach: hebrajskim, aramejskim i greckim. • Biblijne księgi dzielimy na: historyczne, mądrościowe (dydaktyczne), profetyczne (prorockie). • Biblię zaczęto przekładać na język polski w XV w. • Judaizm, islam i chrześcijaństwo uznają inny zakres ksiąg wchodzący w skład Biblii. • Styl Biblijny - między innymi; rozbudowana symbolika, zdania długie wielokrotnie złożone, inwersja, imiesłowowe równoważniki zdań. Tradycje: Tradycja antyczna: Heros - odważny, silny, dumny wojownik. (Herkules) Patriota - obrońca ojczyzny, gotowy ponieść śmierć za swój kraj. (Hektor) Buntownik - sprzeciwia się nakazom bogów, łamie je dla dobra innych. (Prometeusz) Osoba wierna zasadom - niezłomna postawa, przekłada wyższe dobro nad swoje własne. (Sokrates) • Wędrowiec - przeżywając wiele przygód, wytrwale szukający. (Odyseusz) Tradycja biblijna: Zbawca - ponosi ofiarę dla dobra innych, oddaje życie za innych. (Chrystus) Altruista - człowiek miłosierny. (Samarytanin) • Sędzia - wzór, mądrości i sprawiedliwości. (Salomon) Człowiek niezachwianej wiary - wierzy w Boga mimo nieszczęścia. (Hiob) ● Antywzorce: Człowiek żądny sławy - szewc z Efezu, aby stać się sławny spalił świątynie Artemidy - Herostrates • Bratobójca - Kain Zdrajca - Judasz Ważne utwory: ● Homer - Iliada, Odyseja • Tyrtajos - elegie patriotyczne • Ezop - bajki Sofokles - tragedie; Antygona, Król Edyp • Arystofanes - komedie; Ptaki, Żaby • Arystoteles - Poetyka, Retoryka • Wergiliusz - epos; Eneida, Sielanki • Horacy - pieśni, satyry, listy poetyckie ● Owidiusz - elegie miłosne, zbiór mitów, Sztuka kochania
Język polski /
Starożytność
Wufu
56 Followers
Krótka notatka o najważniejszych rzeczach z kultury starożytnej
3
47
Renesans Cz.2
Notatka
4
105
Biblia
Ksiega rodzaju ksiega koheleta ksiega hioba piesn nad piesniami apokalipsa sw jana
244
2240
Antyk - opis epoki
Opis epoki
347
3205
Starożytność
starożytność notatka
19
325
Antyk
Notatka z Antyku
17
199
BIBLIA
BIBLIA opraciwanie + frazeologizmy
Starożytność Starożytność jest najdłuższą epoką w dziejach ludzkości. Za jej początek przyjmuje się wynalezienie pisma, czyli ok. 3500 lat p.n.e. Natomiast za jej koniec uznaje się najczęściej rok 476, w którym upadło Cesarstwo Zachodnie. Pojęcie starożytności zostało wprowadzone w XVI w. przez przedstawicieli renesansu, którzy fascynowali się literaturą i kulturą Rzymu, a także jego językiem - łaciną. Język ten uznano wówczas za wzorcowy, a czasy obejmujące historię dawnej Grecji i Rzymu nazwano właśnie starożytnością klasyczną. W późniejszych epokach termin "starożytność" poszerzył swoje znaczenie i objął także historię innych wielkich cywilizacji - Mezopotamii, Egiptu, Fenicji, Syrii i Palestyny. Natomiast kulturę grecko-rzymską zaczęto określać węższym pojęciem antyku. Starożytność jest niezwykle ważną epoką, ponieważ z niej wywodzą się dwie tradycje, które ukształtowały europejską kulturę: grecko-rzymska oraz judeo-chrześcijańska. Filozofowie: Tales z Miletu - praprzyczyną wszystkiego jest woda. Heraklit z Efezu - praprzyczyną wszystkiego jest ogień. Świat podlega ciągłej zmianie. (panta rhei - wszystko płonie) Demokryt z Abdery - świat, w tym dusza składa się z materialnych, niepodzielnych cząstek. ● Sokrates - najważniejsza w życiu jest cnota. Każdy człowiek powinien dążyć do poznania samego siebie. (“wiem, że nic nie wiem") ● Platon - prawdziwym bytem są idee istniejące w świecie niedostępnym poznaniu ludzkiemu. ● Arystoteles - człowiek powinien poznawać świat dzięki zmysłom, a ich spostrzeżenia poddawać osądowi rozumu. (zasada “złotego środka") Kierunki filozoficzne: • Epikureizm - epikurejczyk -człowiek którego celem...
Pobierz aplikację
Knowunity
Dziel się wiedzą
życia jest osiągniecie szcześcia, rozumianego jako brak cierpienia oraz trosk, zaspokojenie potrzeb i spokojna egzystencja wśród przyjaciół. • Stoicyzm - stoik - człowiek opanowany, reagujący spokojem zarówno na szczęście jak i cierpienie. • Sceptycyzm - sceptyk - człowiek odnoszący się do wszystkiego nieufnie, krytycznie; wątpi w szczerość ludzkich intencji. Hedonizm - hedonista - człowiek uznający przyjemność (rozkosz) za najwyższe dobro, sens i cel życia. Cynizm - cynik - człowiek odrzucający autorytety, wyśmiewający i lekceważący rzeczy ogólnie szanowane. Teatr Grecki: • Religijne obrządki ku czci boga Dionizosa. Grecka tragedia składa się pieśni chóru oraz scen, w których występowali aktorzy. • Prolog wprowadzający w fabułę. Aktorami są tylko mężczyźni. ● Zasada trzech jedności: miejsca, czasu i akcji ● wywołanie w widzu “katharsis”, czyli odczucia wewnętrznego oczyszczenia. ● Biblia: Drugą bardzo ważną częścią kultury która ukształtowała tą epokę jest tradycja judeo-chrześcijańska, w której centrum znajduje się Biblia. Biblia wzięła swą nazwę od greckiego słowa biblos, które oznacza zbiór ksiąg. • Opowieści tworzące Biblię początkowo przekazywane były ustnie. ● Stary Testament został napisany w językach: hebrajskim, aramejskim i greckim. • Biblijne księgi dzielimy na: historyczne, mądrościowe (dydaktyczne), profetyczne (prorockie). • Biblię zaczęto przekładać na język polski w XV w. • Judaizm, islam i chrześcijaństwo uznają inny zakres ksiąg wchodzący w skład Biblii. • Styl Biblijny - między innymi; rozbudowana symbolika, zdania długie wielokrotnie złożone, inwersja, imiesłowowe równoważniki zdań. Tradycje: Tradycja antyczna: Heros - odważny, silny, dumny wojownik. (Herkules) Patriota - obrońca ojczyzny, gotowy ponieść śmierć za swój kraj. (Hektor) Buntownik - sprzeciwia się nakazom bogów, łamie je dla dobra innych. (Prometeusz) Osoba wierna zasadom - niezłomna postawa, przekłada wyższe dobro nad swoje własne. (Sokrates) • Wędrowiec - przeżywając wiele przygód, wytrwale szukający. (Odyseusz) Tradycja biblijna: Zbawca - ponosi ofiarę dla dobra innych, oddaje życie za innych. (Chrystus) Altruista - człowiek miłosierny. (Samarytanin) • Sędzia - wzór, mądrości i sprawiedliwości. (Salomon) Człowiek niezachwianej wiary - wierzy w Boga mimo nieszczęścia. (Hiob) ● Antywzorce: Człowiek żądny sławy - szewc z Efezu, aby stać się sławny spalił świątynie Artemidy - Herostrates • Bratobójca - Kain Zdrajca - Judasz Ważne utwory: ● Homer - Iliada, Odyseja • Tyrtajos - elegie patriotyczne • Ezop - bajki Sofokles - tragedie; Antygona, Król Edyp • Arystofanes - komedie; Ptaki, Żaby • Arystoteles - Poetyka, Retoryka • Wergiliusz - epos; Eneida, Sielanki • Horacy - pieśni, satyry, listy poetyckie ● Owidiusz - elegie miłosne, zbiór mitów, Sztuka kochania