Knowunity
Dziel się wiedzą
Fizyka /
Drgania i fale
Drgania i fale
Drgania i fale
notateczki
22 Followers
21
Udostępnij
Zapisz
Drgania i fale
5
Notatka
Ruch drgający Ciało przemieszcza się po tym samym torze tam i z powrotem i ruch powtarza się w równych odcinkach czasu. Czas potrzebny na wykonanie jednego pełnego drgania nazywamy okresem ruchu. Ilość drgań wykonanych w jednostce czasu to częstotliwość drgań. Częstotliwość jest odwrotnością okresu: f=1/T Jednostką częstotliwości jest 1 Hz (herc). Amplituda - to największe wychylenie ciała z położenia równowagi. Przykładem ciała wykonującego drgania jest wahadło matematyczne. Jest to bardzo małe (punktowe) ciało zawieszone na nieważkiej i nierozciągliwej nici. Okres drgań wahadła zależy od jego długości. Im dłuższe wahadło tym większy okres drgań (czyli tym mniejsza częstotliwość). Zależność wychylenia od czasu można wtedy przedstawić na wykresie: m W rzeczywistych warunkach, gdy działają oporu ruchu, drgania są gasnące - amplituda z upływem czasu maleje. Am Ciało drgające posiada dwa rodzaje energii: energię kinetyczną oraz energię potencjalną sprężystości. Podczas drgań następują cykliczne przemiany tych energii jedna w drugą. Energia kinetyczna i potencjalna Energia kinetyczna ciała drgającego jest największa w chwili przejścia ciała przez położenie równowagi (czyli wtedy gdy jest największa prędkość), a równa jest zero w chwili największego wychylenia. Energia potencjalna sprężystości ciała drgającego jest największa w chwili maksymalnego wychylenia, a równa zero w momencie przejścia ciała przez położenie równowagi. Fale Falą mechaniczną nazywamy rozchodzące się w ośrodku zaburzenie. Zaburzenie to polega na drganiach cząsteczek ośrodka. Cząsteczki ośrodka nie przemieszczają się wraz z falą, tylko wykonują drgania wokół swoich położeń równowagi i pobudzają do...
Nie ma nic odpowiedniego? Sprawdź inne przedmioty.
Więcej zabawy podczas nauki z nami
Ucz się od najlepszych studentów z pomocą 500.000 notatek!
Nawiązuj kontakty z innymi studentami i pomagaj im w nauce!
Zdobywaj lepsze oceny bez niepotrzebnego stresu!
Pobierz aplikację
Alternatywny zapis:
drgań kolejne cząsteczki. Fale mechaniczne mogą rozchodzić się tylko w ośrodkach sprężystych. Czas potrzebny na wykonanie przez cząstkę jednego pełnego drgania nazywamy okresem fali. Fala w danym ośrodku rozchodzi się ze stałą prędkością, którą można obliczyć ze wzoru: V=X/T Jako, że T=1/f, to możemy też zapisać, że V=λ.f. Amplituda fali to największe wychylenie z położenia równowagi cząstek ośrodka, w którym fala się rozchodzi. Fale dzielimy na podłużne i poprzeczne. Fala poprzeczna to taka fala, że cząsteczki ośrodka drgają w kierunku prostopadłym do kierunku rozchodzenia się fali. Fala podłużna to taka, że cząsteczki ośrodka drgają w kierunku zgodnym z kierunkiem rozchodzenia się fali. Fale mogą ulegać odbiciu, załamaniu, dyfrakcji i interferencji. Interferencja fal polega na nakładaniu się fal. Jeśli w danym punkcie spotkają się grzbiety dwóch fal, to zwiększa się amplituda drgań - fale w tym punkcie ulegają wzmocnieniu. Dyfrakcja (ugięcie) fali polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali po przejściu przez szczelinę. Dyfrakcję można zaobserwować, gdy szerokość szczeliny jest porównywalna do długości fali. Odbicie fali następuje, gdy fala natrafi na jakąś przeszkodę. Załamanie fali to zmiana kierunku rozchodzenia się fali po przejściu do innego ośrodka Fala elektromagnetyczna to rozchodzące się w przestrzeni szerokość szczeliny jest porównywalna do długości fali. Odbicie fali następuje, gdy fala natrafi na jakąś przeszkodę. Załamanie fali to zmiana kierunku rozchodzenia się fali po przejściu do innego ośrodka Fala elektromagnetyczna to rozchodzące się w przestrzeni zmiany pola elektrycznego i magnetycznego (elektromagnetycznego). Fale elektromagnetyczne powstają wokół drgających ładunków lub przewodników z prądem o zmieniającym się natężeniu. Fale elektromagnetyczne mogą się rozchodzić w każdym ośrodku, także w próżni. Długość fal elektromagnetycznych obliczamy, podobnie jak fal mechanicznych, ze wzoru: λ=V-T=V/S Prędkość fal elektromagnetycznych jest bardzo duża, w próżni wynosi ok. 300000 km/s. W zależności od swojej długości, fale elektromagnetyczne różnią się właściwościami Wyróżniamy (począwszy od najdłuższych): fale radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie ultrafioletowe, promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie gamma.
Fizyka /
Drgania i fale
notateczki
22 Followers
Drgania i fale
Podobne notatki
57
1054
Fale Mechaniczne
Notatka z tematu ,,Fale mechaniczne”😽
3
259
Fizyka kartkówka
temat 25 dyfrakcja I interferencja światła w przyrodzie 26 polaryzacja światła 27 efekt dopplera nowa era odkryć fizykę 3
44
749
Fizyka drgania i fale.
Notatka dolyczy zagadnień z fizyki z działu III Drgania i fale.
1
97
Dyfrakcja i nakładanie się fal Notatka fizyka
Notatka fizyka
14
517
Fale mechaniczne
Notatka zawiera najważniejsze informacje o falach mechanicznych.
104
1994
fale dźwiękowe
.
Ruch drgający Ciało przemieszcza się po tym samym torze tam i z powrotem i ruch powtarza się w równych odcinkach czasu. Czas potrzebny na wykonanie jednego pełnego drgania nazywamy okresem ruchu. Ilość drgań wykonanych w jednostce czasu to częstotliwość drgań. Częstotliwość jest odwrotnością okresu: f=1/T Jednostką częstotliwości jest 1 Hz (herc). Amplituda - to największe wychylenie ciała z położenia równowagi. Przykładem ciała wykonującego drgania jest wahadło matematyczne. Jest to bardzo małe (punktowe) ciało zawieszone na nieważkiej i nierozciągliwej nici. Okres drgań wahadła zależy od jego długości. Im dłuższe wahadło tym większy okres drgań (czyli tym mniejsza częstotliwość). Zależność wychylenia od czasu można wtedy przedstawić na wykresie: m W rzeczywistych warunkach, gdy działają oporu ruchu, drgania są gasnące - amplituda z upływem czasu maleje. Am Ciało drgające posiada dwa rodzaje energii: energię kinetyczną oraz energię potencjalną sprężystości. Podczas drgań następują cykliczne przemiany tych energii jedna w drugą. Energia kinetyczna i potencjalna Energia kinetyczna ciała drgającego jest największa w chwili przejścia ciała przez położenie równowagi (czyli wtedy gdy jest największa prędkość), a równa jest zero w chwili największego wychylenia. Energia potencjalna sprężystości ciała drgającego jest największa w chwili maksymalnego wychylenia, a równa zero w momencie przejścia ciała przez położenie równowagi. Fale Falą mechaniczną nazywamy rozchodzące się w ośrodku zaburzenie. Zaburzenie to polega na drganiach cząsteczek ośrodka. Cząsteczki ośrodka nie przemieszczają się wraz z falą, tylko wykonują drgania wokół swoich położeń równowagi i pobudzają do...
Nie ma nic odpowiedniego? Sprawdź inne przedmioty.
Więcej zabawy podczas nauki z nami
Ucz się od najlepszych studentów z pomocą 500.000 notatek!
Nawiązuj kontakty z innymi studentami i pomagaj im w nauce!
Zdobywaj lepsze oceny bez niepotrzebnego stresu!
Pobierz aplikację
Alternatywny zapis:
drgań kolejne cząsteczki. Fale mechaniczne mogą rozchodzić się tylko w ośrodkach sprężystych. Czas potrzebny na wykonanie przez cząstkę jednego pełnego drgania nazywamy okresem fali. Fala w danym ośrodku rozchodzi się ze stałą prędkością, którą można obliczyć ze wzoru: V=X/T Jako, że T=1/f, to możemy też zapisać, że V=λ.f. Amplituda fali to największe wychylenie z położenia równowagi cząstek ośrodka, w którym fala się rozchodzi. Fale dzielimy na podłużne i poprzeczne. Fala poprzeczna to taka fala, że cząsteczki ośrodka drgają w kierunku prostopadłym do kierunku rozchodzenia się fali. Fala podłużna to taka, że cząsteczki ośrodka drgają w kierunku zgodnym z kierunkiem rozchodzenia się fali. Fale mogą ulegać odbiciu, załamaniu, dyfrakcji i interferencji. Interferencja fal polega na nakładaniu się fal. Jeśli w danym punkcie spotkają się grzbiety dwóch fal, to zwiększa się amplituda drgań - fale w tym punkcie ulegają wzmocnieniu. Dyfrakcja (ugięcie) fali polega na zmianie kierunku rozchodzenia się fali po przejściu przez szczelinę. Dyfrakcję można zaobserwować, gdy szerokość szczeliny jest porównywalna do długości fali. Odbicie fali następuje, gdy fala natrafi na jakąś przeszkodę. Załamanie fali to zmiana kierunku rozchodzenia się fali po przejściu do innego ośrodka Fala elektromagnetyczna to rozchodzące się w przestrzeni szerokość szczeliny jest porównywalna do długości fali. Odbicie fali następuje, gdy fala natrafi na jakąś przeszkodę. Załamanie fali to zmiana kierunku rozchodzenia się fali po przejściu do innego ośrodka Fala elektromagnetyczna to rozchodzące się w przestrzeni zmiany pola elektrycznego i magnetycznego (elektromagnetycznego). Fale elektromagnetyczne powstają wokół drgających ładunków lub przewodników z prądem o zmieniającym się natężeniu. Fale elektromagnetyczne mogą się rozchodzić w każdym ośrodku, także w próżni. Długość fal elektromagnetycznych obliczamy, podobnie jak fal mechanicznych, ze wzoru: λ=V-T=V/S Prędkość fal elektromagnetycznych jest bardzo duża, w próżni wynosi ok. 300000 km/s. W zależności od swojej długości, fale elektromagnetyczne różnią się właściwościami Wyróżniamy (począwszy od najdłuższych): fale radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie ultrafioletowe, promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie gamma.