Dwudziestolecie międzywojenne - Tło historyczne i nurty myślowe
Dwudziestolecie międzywojenne notatka Polski to okres głębokich przemian społecznych i politycznych. Po I wojnie światowej, która całkowicie zmieniła sposób postrzegania świata, nastąpiły wydarzenia kształtujące nową rzeczywistość - rewolucja październikowa, powstanie ZSRR oraz wzrost znaczenia Stanów Zjednoczonych na arenie międzynarodowej.
Definicja: Dwudziestolecie międzywojenne to okres między zakończeniem I wojny światowej 1918 a wybuchem II wojny światowej 1939, charakteryzujący się dynamicznymi zmianami społeczno-politycznymi i kulturowymi.
W tym czasie rozwinęły się nowe kierunki w psychologii i filozofii. Behawioryzm dwudziestolecie międzywojenne koncentrował się na badaniu zachowań ludzkich, traktując je jako wyuczone reakcje. Behawioryści wierzyli, że człowieka można dowolnie kształtować poprzez odpowiednie bodźce. Z kolei Freudyzm w literaturze wprowadził koncepcję trzech warstw psychiki: ego, id i superego, podkreślając konflikt między naturalnymi popędami a normami kulturowymi.
Kierunki filozoficzne dwudziestolecia międzywojennego obejmowały egzystencjalizm i katastrofizm. Egzystencjalizm, reprezentowany przez Heideggera, Sartre'a i Camusa, głosił absurdalność ludzkiego istnienia i brak wyższego sensu życia. Katastrofizm dwudziestolecie międzywojenne przewidywał nieuchronną zagładę świata i cywilizacji.