Dziady cz. 2

Alternatywny zapis:

kruka i sony) ↳kara: nie może jeść ani pić, ciągle jest dziobany przestroga: kto nie był człowiekiem ni razu, temu człowiek (1 nie pomże" o co prosi o miarkę wody i dwa ziarna pszenicy tajemnicza zjawa Widmo które ukazuje się nieproszenie, napełnia serca zgromadzonych przerażeniem i lękiem. Nie reaguje na zaklęcia guślarza, nie pozwala wypędzić się z kaplicy postać tajemniczej zjawy podkreśla fakt, iż śmierć jest nierozłącznie związana z ludzkim życiem, pokazuje także, że nie jest definitywnym końcem istnienia problematyka cz. Dziadów to utwór o charakterze moralnym. Reprezentowana moralność tu moralność wynika z ludowych przekonań o winie i karze. Nie ma winy bez kary. Cierpiącym duszom należy pomóc w osiągnięciu zbawienia. Trzeba umieć żyć wśród ludzi i dla ludzi. Odrzajemniać dobre uczucia, obdanać nimi innych, współczuć, poświęcić się jeśli będzie potrzeba. Hidma przybywają m.in po to by ostrzec jeszcze żyjących i uczą że należy zaznać w życiu cierpienia, poniewaz inaczej nie będziemy umieli doceniać szczęścia. MOTYNY motyw cierpienia- SHiadczy o tym historia Józia i Rozi, przed którymi zamknięte zostały bramy do niebios, ponieważ dzieci nigdy nie doznały goryczy, dlatego proszą o symboliczne nasiona gorczycy. → motyw miłości - mogą świadczyć o tym słowa upiora z wiersza, że miłość to najsilniejsze uczucie jakie może przeżyć człowiek. Z kolei postać pasterki - Zosi - stanowi próbę podkreślenia faktu, iż z silną namiętnością nie należy igrać. moty smierci - śmierć jest nieunikniona. Okazuje się jednak, że wcale nie oznacza końca. Wręcz przecinnie - jest to granica, po której przekroczeniu dusza zostaje rozliczona ze swych ziemskich uczynków. motyw winy i kary- postać dawnego pana wioski - człowieka żyjącego w luksusach i opływającego w bogactwa - cierpi po śmierci męki. Jest to kara za jego ziemskie uczynki.