Alternatywny zapis:

Rządu Tymczasowego stanął Czartoryski. Wodzem naczelnym został Józef Chłopicki, który za zgodą sejmu, ogłosił się dyktatorem powstania.. W zamian za zakończenie powstania Polacy oczekiwali od Mikołaja I respektowania konstytucji, wycofania na stałe wojsk rosyjskich z Królestwa, przyłączenia zíem zabránych od Kongresówki oraz amnestii dla uczestników powstania. Car nie. był jednak gotowy na żadne ustępstwa. Towarzystwa Patriotyczne z Joachimem Lelewelem i Maurycym Mochnackim na czele domagały się ogłoszenia niepodległości, zerwania wszelkich rozmów z carem, przystąpienia do rozbudowy armii i. produkcji broni, a także zajęcia terenów Litwy. Pod wpływem demonstracji publicznych i fiaska rozmów z carem sejm zdetronizował Mikołaja I. Władzę przejął koalicyjny Rząd Narodowy pod kierownictwem księcia. Czartoryskiego. 3. Wojna polsko-rosyjska Pod koniec stycznia 1830 r. na terytorium Królestwa wkroczyła - dowodzona przez Iwana Dybicza - armia rosyjska i skierowała się na Warszawę. Rosja zaatakowała w odpowiedzi na uchwałę.sejmu o detronizacji cara..W połowie lutego rozegrała się zwycięska dla polskich oddziałów bitwa pod Stoczkiem, które wzmocniła morale wojsk powstańczych. • bitwa pod Olszynką Grochowską (25 lutego 1831 r.) - jedna z najkrwawszych bitew powstania listopadowego. Dowodził Józef Chłopicki. Pozostała ona nierozstrzygnięta, lecz w jej wyniku wojska rosyjskie musiały odstąpić od zdobywania stolicy i poczekać na posiłki. • zwycięstwa pod Wawrem, Dębem Wielkim oraz Iganiami (marzec-kwiecień 1831 r.) - był to plan Ignacego Prądzyńskiego. Nie wykorzystano jednak tych sukcesów i nie zajęto Siedlec, gdyż Skrzynecki wstrzymał ofensywę. Była to wielka.strata dla sprawy powstania. • na ziemiach wcielonych do Rosji intensywnie rozwijała się polska partyzantka Emilia Plater. Uczestniczyła ona w działaniach wojennych na Żmudzi. Armię rosyjską dziesiątkowała epidemia cholery, zatem można było przenieść działania wojenne daleko na wschód. Jednak jedynie wysłano na Wołyń kilkutysięczny korpus gen. Józefa Dwernickiego, który został wkrótce osaczony przez Rosjan i zmuszony do przejścia granicy z Austrią, gdzie złożył broń. • bitwa pod Ostrołęką (maj 1831) - przegrana przez nieudolnie dowodzącego Skrzyneckiego była przełomowym punktem powstania. Klęska nie przesądzała o losach powstania, ale podkopała wiarę.polskiej generalicji w sens dalszej walki i możliwości odniesienia zwycięstwa. Rosjanie przejęli inicjatywę. •gen. Iwan Paskiewicz (nowy dowódca wojsk rosyjskich) postanowił uderzyć na Warszawę od zachodu w lecie 1831 r. W tym celu z większością swoich sił przeszedł wzdłuż północnych granic Królestwa i w rejonie Torunia przeprawił się przez Wisłę, a następnie skierował na południe. We wrześniu wojska rosyjskie rozpoczęły szturm Warszawy. Wojsko polskie było zdemoralizowane' i brakowało chęci do walki. Resztki sił powstańczych przekroczyło granicę z Austrią i Prusami. Na terytorium pruskie udali się członkowie rządu i sejmu. • w październiku 1831 r. skapitulowały ostatnie punkty oporu (w Modlinie i Zamościu). Nie podpisano jednak generalnej kapitulacji powstania. • zniesienie dotychczasowej autonomii Królestwa Polskiego. W 1832 r. w miejsce anulowanej konstytucji car wydał Statut organiczny, który i tak nie wszedł w życie • zlikwidowano sejm Królestwa, odrębne wojsko polskie i szereg urzędów • zachowano jednak polską administrację i język polski jako urzędowy w Kongresówce swoim namiestnikiem w Królestwie car mianował pogromcę powstania - Iwana Paşkiewicza ● • Rosjanie obsadzili większość najwyższych stanowisk polski termin województwo zastąpiono rosyjskim gubernia • drobna szlachta kresowa utraciła swe prawa EMILIA PLATER JÓZEF SOWIŃSKI SKUTKI KONSTANTY JULIAN ORDON .. wprowadzono stan wojenny. . • wielu powstańców uwięziono, zesłano lub skonfiskowano im majątki • w pobliżu Warszawy wybudowano twierdzę mającą utrzymać kontrolę nad miastem (obecnie Cytadela warszawska) na terenie Królestwa zostały rozlokowane silne oddziały armii rosyjskiej • polscy rekruci odbywali służbę wojskową w odległych guberniach cesarstwa • w Warszawie ustanowiono biskupstwo prawosławne i zaczęto wznosić.cerkwie. • okres represji powstaniowych nazwano nocą paskiewiczowską • na ziemiach zabranych zniesiono resztki odrębności i zaczęto planową rusyfikację (narzucanie rosyjskiego języka i kultury) Wraz z rozpoczęciem powstania listopadowego dnia 29 listopada 1830 roku, zainicjowała powstanie na Litwie. Była więc jedną z pierwszych inicjatorek samodzielnego powstania na terytoriach Litwy: Wpisał się na trwałe w kanon polskich bohaterów narodowych dzięki.swej heroicznej postawie w Powstaniu Listopadowym podczas obrony Reduty Wolskiej 6 września 1831 roku. Według legendy zginął na posterunku bojowym zakłuty bagnetami przez żołnierzy rosyjskich. Uczestniczył w Nocy Listopadowej, a później walczył jako podoficer m.in. pod Dobrem, Wawrem, Olszynką · Grochowską, Dębem Wielkim. Brał udział w bitwie pod Ostrołęką, za co został odznaczony'srebrnym krzyżem orderu Virtuti Militari. Podczas obrony Warszawy, dowodził baterią artylerii w reducie nr 54, która została wysadzona w powietrze 6 września 1831. WZIĘCIE ARSENAŁU CLA L Obraz przedstawia zdobycie Arsenału w nocy z 29 na 30 listopada 1830. W tę noc ludność Warszawy wraz z grupą powstańców zdobyła budynek Arsenału, wspierając tym samym rozpoczynające się powstanie listopadowe. GENERAL SOWIŃSKI NA SZAŃCACH WOLI Generał Józef Sowiński, wybitny artylerzysta, nogę stracił pod Możajskiem w czasie wojny z Rosją. Podczas wojny polsko-rosyjskiej we wrześniu 1831 r. dowodził obroną Fortu Wola. Poległ w walce w pobliżu kościoła św. Wawrzyńca. Scena przedstawia domniemane okoliczności śmierci J. Sowińskiego na wałach otaczających kościół.