W polskim systemie prawnym istnieją różne formy zdolności do działań prawnych oraz rodzaje ślubów, które regulują życie społeczne i prawne obywateli.
Zdolność do czynności prawnych to możliwość samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej poprzez własne działania. Wyróżniamy trzy podstawowe kategorie: pełną zdolność do czynności prawnych (osiągana z chwilą ukończenia 18 lat), ograniczoną zdolność do czynności prawnych (przysługująca osobom między 13 a 18 rokiem życia) oraz brak zdolności do czynności prawnych (dotyczy osób poniżej 13 roku życia oraz osób ubezwłasnowolnionych całkowicie). Zdolność prawna natomiast przysługuje każdemu człowiekowi od momentu urodzenia i jest niezależna od wieku czy stanu psychicznego.
W kontekście zawierania małżeństw, polski system prawny przewiduje kilka rodzajów ślubów. Ślub cywilny jest podstawową formą zawarcia małżeństwa, przeprowadzaną w urzędzie stanu cywilnego. Ślub konkordatowy łączy ceremonię religijną z skutkami cywilnoprawnymi, będąc popularnym wyborem wśród par wyznających katolicyzm. Coraz większą popularnością cieszy się także ślub humanistyczny, choć nie ma on mocy prawnej i wymaga dodatkowego zawarcia ślubu cywilnego. Każda z tych form ma swoje specyficzne wymagania i procedury, które są regulowane przez Kodeks postępowania cywilnego. W przypadku spraw małżeńskich, stosuje się odpowiednie przepisy postępowania cywilnego, które określają zasady rozstrzygania sporów i regulowania stosunków prawnych między małżonkami.
