Tolerancja ekologiczna i porosty jako organizmy wskaźnikowe
Tolerancja ekologiczna to zdolność organizmu do funkcjonowania i przystosowywania się w zmiennym środowisku. Określa ona zakres zmienności danego czynnika środowiskowego, w którym organizm może przeżyć i się rozwijać.
Definicja: Tolerancja ekologiczna to zakres wartości danego czynnika środowiskowego, w którym organizm może normalnie funkcjonować.
Zakres tolerancji ekologicznej może być różny dla różnych czynników - szeroki dla jednego, a wąski dla innego. Graficznie przedstawia się to za pomocą krzywej tolerancji ekologicznej, która pokazuje:
- Minimalną wartość czynnika np.niedoboˊrwody
- Optimum optymalnailosˊcˊczynnika
- Maksymalną wartość czynnika np.nadmiarwody
Example: Organizmy o szerokim zakresie tolerancji przykłady to gatunki, które mogą przetrwać w różnorodnych warunkach, np. szczury czy karaluchy, które adaptują się do różnych środowisk miejskich.
Porosty odgrywają szczególną rolę w ekologii jako organizmy wskaźnikowe. Są one wyjątkowo wrażliwe na zanieczyszczenia powietrza, szczególnie na dwutlenek siarki SO2.
Highlight: Skala porostowa jest narzędziem używanym do oceny zanieczyszczenia powietrza na podstawie występowania różnych gatunków porostów.
Example: Skala porostowa strefy dzieli obszary na różne kategorie zanieczyszczenia, od strefy 1 najbardziejzanieczyszczonej do strefy 7 najmniejzanieczyszczonej, w zależności od obecności i rodzaju porostów.
Zrozumienie niszy ekologicznej, tolerancji ekologicznej oraz roli organizmów wskaźnikowych, takich jak porosty, jest kluczowe dla oceny stanu środowiska i planowania działań ochronnych w ekologii.
