Strona 1: Ogólna charakterystyka paprotników
Paprotniki to zarodnikowe rośliny naczyniowe zasiedlające wilgotne środowiska lądowe, głównie lasy. Cechują się heteromorficzną przemianą pokoleń, gdzie dominuje pokolenie sporofitu. Liście paprotników są zróżnicowane na sporofile zawierające zarodnie oraz trofofile pełniące funkcje asymilacyjne.
Definicja: Paprotniki to grupa roślin obejmująca widłaki, skrzypy i paprocie, charakteryzująca się obecnością tkanek przewodzących i rozmnażaniem przez zarodniki.
Znaczenie paprotników w przyrodzie i dla człowieka jest wielorakie:
- Tworzą siedliska dla innych organizmów
- Stanowią źródło pokarmu dla zwierząt
- Niektóre gatunki są wykorzystywane w medycynie
- Historycznie przyczyniły się do powstania złóż węgla kamiennego
Highlight: Cykl rozwojowy paprotników obejmuje naprzemienne występowanie pokoleń gametofitu i sporofitu, z dominującym sporofitem.
Rozmnażanie paprotników odbywa się przez zarodniki powstające w zarodniach na liściach sporofilowych. Wyróżniamy paprotniki:
- Jednakozarodnikowe - wytwarzające jeden rodzaj zarodników
- Różnozarodnikowe - produkujące makrospory i mikrospory
Przykład: Nerecznica samcza to przykład paproci jednakozarodnikowej, której cykl rozwojowy obejmuje etapy od wytworzenia zarodników, przez powstanie gametofitu przedrosˊla, do rozwoju nowego sporofitu.
Budowa paproci i jej funkcje obejmują:
- Korzeń przybyszowy - pobieranie wody i soli mineralnych
- Łodygę częstowformiekłącza - magazynowanie substancji odżywczych
- Liście - fotosynteza i wytwarzanie zarodników