Budowa i życie płazińców
Płazińce mają zazwyczaj długie i płaskie ciało pokryte cienkim nabłonkiem. Pasożytnicze płazińce, jak tasiemce, żyją w narządach wewnętrznych zwierząt i ludzi, głównie w jelicie cienkim. Inne gatunki, które nie są pasożytami, występują w środowisku wodnym i mają rzęski ułatwiające im poruszanie się.
Tasiemiec to dobrze znany przykład pasożytniczego płazińca. Jego ciało składa się z główki wyposażonej w przyssawki i haczyki, szyjki oraz członów. Główka służy do przyczepiania się do ścian jelita żywiciela. Tasiemiec nieustannie wytwarza nowe człony, dzięki czemu rośnie, osiągając nawet 8 metrów długości!
Ciekawą cechą płazińców jest to, że posiadają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze w jednym ciele. Dzięki temu nawet pojedynczy osobnik może rozmnażać się płciowo. Najstarsze człony tasiemca zawierają tysiące jaj, co zwiększa szanse na przetrwanie potomstwa.
Ciekawostka: Nabłonek pokrywający ciało tasiemca chroni go przed enzymami trawiennymi obecnymi w jelicie żywiciela, dzięki czemu pasożyt może spokojnie żyć i rozwijać się w twoim organizmie!
Cykl życiowy tasiemca jest dość skomplikowany i wymaga żywiciela pośredniego (świnia lub krowa) oraz ostatecznego (człowiek). Kiedy człowiek zje mięso zawierające larwy tasiemca (tzw. wągry), w jego jelicie rozwija się dorosły pasożyt. Płazińce pasożytnicze mogą wywoływać poważne choroby u ludzi i zwierząt hodowlanych.