Pęd i budowa łodygi
Pęd to zazwyczaj nadziemna część rośliny składająca się z łodygi, liści oraz, w przypadku roślin nasiennych, kwiatów i owoców. U bylin występują także pędy podziemne. Dobrym przykładem jest cebula zwyczajna, której pęd nadziemny tworzą zielone liście asymilacyjne i bezlistna łodyga kwiatonośna zakończona kwiatami.
Łodyga ma charakterystyczną budowę z węzłami - zgrubiałymi miejscami, z których wyrastają liście, oraz międzywęźlami - odcinkami między węzłami. Na szczycie łodygi znajduje się pąk wierzchołkowy zawierający stożek wzrostu, który odpowiada za wydłużanie się pędu. W kątach liści tworzą się pąki boczne umożliwiające powstawanie odgałęzień.
Pąki dzielimy na liściowe (zawierające zawiązki odgałęzień łodygi i liści) oraz kwiatowe (z zawiązkami kwiatów). Mogą być one chronione przez młode liście lub twarde łuski pąkowe w przypadku pąków zimowych.
Ciekawostka: Pąki zimowe są osłonięte twardymi łuskami, zbudowanymi głównie ze sklerenchymy, co chroni je przed niekorzystnymi warunkami. Dzięki temu rośliny mogą przetrwać zimę i szybko rozpocząć wzrost wiosną!
Pierwotna budowa anatomiczna łodygi powstaje w wyniku działania stożka wzrostu i stanowi charakterystyczny układ tkanek, który będziesz mógł zaobserwować pod mikroskopem podczas zajęć laboratoryjnych.