Przystosowania do lotu
Ptaki mają szereg adaptacji umożliwiających im lot. Aby zmniejszyć masę ciała, posiadają kości pneumatyczne (wypełnione powietrzem), nie mają zębów ani pęcherza moczowego, a u samic nastąpiła redukcja prawej części układu rozrodczego. U samców występują sezonowe zmiany masy jąder.
Dla zmniejszenia oporu powietrza ich ciało pokrywają pióra nadające aerodynamiczny kształt, mają silne mięśnie i doskonale ukształtowane skrzydła. Zwiększenie sprawności organizmu zapewnia podwójne oddychanie, dobrze rozwinięte narządy zmysłów oraz móżdżek odpowiedzialny za koordynację ruchów.
Szkielet ptaków został wzmocniony w kluczowych miejscach. Mostek z grzebieniem służy do przyczepu mięśni poruszających skrzydłami, masywna kość krucza stanowi oparcie dla skrzydeł, a obojczyki zrośnięte w widełki przeciwdziałają zbliżaniu się kości kruczych podczas lotu. Zrośnięte kręgi stabilizują tułów podczas lotu.
Warto wiedzieć! Nie wszystkie ptaki latają! Wyróżniamy ptaki grzebieniowe z dobrze rozwiniętym grzebieniem mostka i skrzydłami (np. sowy, perkozy) oraz bezgrzebieniowe z zredukowanymi skrzydłami i bez grzebienia mostka (np. strusie, kiwi, emu), które przystosowały się do życia naziemnego.