Zapylenie i zapłodnienie u okrytonasiennych
Zapylenie to przeniesienie ziarna pyłku na znamię słupka. Rośliny przystosowały się do różnych sposobów zapylania. Przy wiatropylności wykształcają długie, giętkie i pierzaste znamiona słupków o dużej powierzchni, a ich pyłek jest lekki i sypki. Ich kwiaty mają zwykle zredukowany, blady okwiat.
Rośliny zapylane przez zwierzęta wytwarzają duże, kolorowe kwiaty z nektarem, a ich pyłek jest ciężki, lepki i gruboziarnisty. To sprawia, że owady chętnie je odwiedzają, przenosząc pyłek między roślinami.
Najbardziej charakterystyczną cechą okrytonasiennych jest podwójne zapłodnienie. Podczas tego procesu jedna komórka plemnikowa łączy się z komórką jajową, tworząc zygotę (2n), a druga z komórką centralną, dając początek biełmu (3n).
💡 Nasienie okrytonasiennych zawiera zarodek, biełmo odżywcze i łupinę nasienną, a ściana zalążni przekształca się w owocnię - to właśnie stąd bierze się nazwa "okrytonasienne"!
Po zapłodnieniu płatki korony odpadają, a z zalążni rozwija się owoc chroniący nasiona. To skuteczny mechanizm, który umożliwił okrytonasiennym dominację na lądzie i zdobycie niemal wszystkich środowisk.