Berylowce i ich właściwości
Berylowce to metale z 2 grupy układu okresowego: beryl (Be), magnez (Mg), wapń (Ca), stront (Sr) i bar (Ba). Mają charakterystyczny srebrzystobiały kolor i niewielką twardość. Łatwo je rozpoznasz po wysokiej aktywności chemicznej i niskich temperaturach topnienia.
Atomy berylowców posiadają 2 elektrony walencyjne, co wpływa na ich niską elektroujemność i małą energię jonizacji. W związkach chemicznych występują zawsze na II stopniu utlenienia. Chętnie reagują z tlenem, niemetalami, wodą i kwasami, tworząc odpowiednio tlenki, wodorki (z wyjątkiem Be i Mg), wodorotlenki i sole.
Ciekawym przypadkiem jest beryl, który jako jedyny z grupy tworzy związki koordynacyjne jak tetrahydroksoberylan sodu NaBe(OH)4. Jego tlenek wykazuje właściwości amfoteryczne, co oznacza, że reaguje zarówno z kwasami jak i ze stężonymi zasadami.
Warto wiedzieć! Berylowce mają szerokie zastosowanie praktyczne: wapń jest składnikiem kości i skał, rad wykorzystuje się w leczeniu nowotworów, bar pochłania gazy, a magnez jest ważnym składnikiem lekkich stopów używanych w przemyśle.
Wapń - pierwiastek życia i przemysłu
Wapń to srebrzystoszary, kruchy metal, który łatwo reaguje z wodą i tlenem z powietrza. Z tego powodu przechowuje się go w nafcie. Jest dobrym przewodnikiem elektryczności i występuje powszechnie w przyrodzie jako składnik skał i kości.
Związki wapnia mają ogromne znaczenie praktyczne. Wodorotlenek wapnia (nasycony roztwór znany jako woda wapienna) jest używany w produkcji nawozów i jako składnik zaprawy murarskiej w budownictwie. Wapń znajduje również zastosowanie w procesach odsiarczania i osuszania złóż metali oraz ropy naftowej.