Diastereoizomery i konfiguracja względna
Diastereoizomery to stereoizomery, które nie są swoimi odbiciami lustrzanymi. W przeciwieństwie do enancjomerów, różnią się konfiguracją nie na wszystkich atomach węgla asymetrycznego.
Na przykładzie 2-bromo-3-metylopentanu można zauważyć, że związki 1-3 to enancjomery (odbicia lustrzane), natomiast pary 1-2 oraz 2-3 są diastereoizomerami.
Racemat to równomolowa mieszanina enancjomerów, która nie wykazuje czynności optycznej, ponieważ efekty skręcania płaszczyzny światła wzajemnie się znoszą.
🧪 Zapamiętaj! Związki z konfiguracją D mają grupę -OH po prawej stronie we wzorze Fischera, a konfiguracja L oznacza -OH po lewej stronie.
Do określania konfiguracji względnej używa się aldehydu glicerynowego jako związku referencyjnego. Aldehydy D-glicerynowy i L-glicerynowy są enancjomerami, gdzie grupa hydroksylowa jest odpowiednio po prawej lub lewej stronie w projekcji Fischera.