Rola państwa w zapewnieniu bezpieczeństwa
Obrona cywilna odegrała ważną rolę już podczas II wojny światowej, gdy zorganizowana samoobrona ludności cywilnej była często najskuteczniejszym sposobem minimalizowania strat. Jej tradycje w Polsce sięgają okresu międzywojennego, gdy podjęto pierwsze działania prawne i organizacyjne w tym zakresie.
Bezpieczeństwo obywateli może być zagrożone przez ataki terrorystyczne, zamieszki uliczne, przestępczość zorganizowaną oraz siły natury (huragany, powodzie, susze). Bezpieczeństwo osobiste jest z kolei narażone na zagrożenia takie jak kradzieże, pobicia, wymuszenia czy szantaż.
Państwo polskie ma obowiązek strzec niepodległości i nienaruszalności terytorium, zapewniać wolności i prawa człowieka, bezpieczeństwo obywateli, chronić dziedzictwo narodowe i środowisko naturalne. Realizuje to poprzez zapewnienie różnych wymiarów bezpieczeństwa: zewnętrznego, wewnętrznego, militarnego, ekonomicznego, społecznego, ekologicznego oraz informacyjnego.
Pamiętaj! Bezpieczeństwo ma wymiar zarówno indywidualny (osobisty), jak i zbiorowy (publiczny). Państwo stara się zaspokoić potrzeby bezpieczeństwa zarówno jednostek, jak i całych grup społecznych, tworząc odpowiednie warunki życia i rozwoju dla swoich obywateli.