Ładunki elektryczne i elektryzowanie ciał
Ładunki elektryczne dzielimy na dwa rodzaje: dodatnie (+) oznaczane symbolem p i ujemne (-) oznaczane symbolem e. Ładunki jednoimienne np.+i+lub−i− odpychają się, a różnoimienne +i− przyciągają się. Ciało jest elektrycznie obojętne, gdy ma taką samą liczbę ładunków dodatnich i ujemnych.
Istnieją trzy główne sposoby elektryzowania ciał. Elektryzowanie przez tarcie polega na pocieraniu dwóch ciał o siebie, co powoduje, że jedno z nich zyskuje ładunek dodatni, a drugie ujemny. Elektryzowanie przez dotyk zachodzi, gdy dotykamy ciałem naelektryzowanym ciało elektrycznie obojętne - oba zostają naelektryzowane tym samym ładunkiem. Elektryzowanie przez indukcję występuje, gdy zbliżamy ciało naelektryzowane do obojętnego, powodując rozsunięcie ładunków.
Izolatory (jak papier czy guma) łatwo się elektryzują, natomiast przewodniki (np. metale, ciało człowieka) trudno naelektryzować, ponieważ przepuszczają ładunki. Według zasady zachowania ładunku całkowity ładunek izolowanego układu ciał jest stały - ładunki nie giną ani nie powstają pojedynczo, tylko w parach (+,-).
💡 Ciekawostka: Ładunek elektryczny gromadzi się głównie na powierzchni ciała, a szczególnie w miejscach najbardziej zakrzywionych - dlatego właśnie powstają "ognie św. Elma" widoczne czasem na masztach statków podczas burzy!