Polska w czasach Stalinizmu
Stalinizm w Polsce całkowicie przeorganizował państwo. Wprowadzono system hegemonii partyjnej, gdzie jedna partia kontrolowała wszystkie aspekty życia publicznego. Rozbudowano też aparat bezpieczeństwa, który bezwzględnie eliminował przeciwników politycznych i osoby niezgadzające się z oficjalną ideologią.
Władze podporządkowały sobie wszystkie organizacje społeczne i młodzieżowe, narzucając im jednolitą ideologię komunistyczną. Rozpoczęto również systematyczną walkę z Kościołem Katolickim, który stanowił zagrożenie dla monopolu władzy. W tym czasie prawa i swobody obywatelskie istniały tylko na papierze.
Kultura i nauka stały się narzędziem propagandy państwowej. Odbudowane po wojnie teatry, kina i biblioteki zostały upaństwowione, a radio, prasa i film podlegały ścisłej cenzurze. Promowano socrealizm jako jedyny akceptowany kierunek w sztuce, który miał sławić osiągnięcia systemu i zwykłych robotników.
Warto wiedzieć! Jednym z niewielu pozytywnych skutków polityki kulturalnej tego okresu była skuteczna walka z analfabetyzmem. Dzięki programom edukacyjnym skierowanym do robotników i chłopów, znacząco zwiększył się poziom czytelnictwa w społeczeństwie.