Historia geologiczna Polski
Historia geologiczna Polski zaczyna się w proterozoiku (około 2,6 miliarda lat temu), z którego pochodzą najstarsze skały występujące na platformie wschodnioeuropejskiej i w Sudetach. Możesz je rozpoznać po charakterystycznych strukturach metamorficznych.
W paleozoiku nastąpiły kluczowe wydarzenia formujące polskie góry. Orogeneza kaledońska i hercyńska doprowadziły do powstania Sudetów i Gór Świętokrzyskich. W karbonie, w gorącym i wilgotnym klimacie, bujnie rozwijała się roślinność, która dała początek pokładom węgla kamiennego. Pod koniec paleozoiku, w suchym klimacie, tworzyły się złoża soli kamiennej i miedzi.
Mezozoik przyniósł formacje czerwonych piaskowców w Sudetach i Górach Świętokrzyskich oraz wapieni jurajskich, które dziś podziwiamy w Tatrach, Pieninach i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Wtedy też zaczęła się orogeneza alpejska, odpowiedzialna za powstanie młodych gór.
W kenozoiku dokończył się proces formowania Karpat i odświeżenia Sudetów. W neogenie powstało zapadlisko przedkarpackie z osadami gipsów i soli, które później przekształciły się w złoża siarki. Plejstocen przyniósł lądolód, który ukształtował północną część Polski, a także spowodował powstanie Morza Bałtyckiego.
Zapamiętaj! Najważniejsze surowce Polski to: węgiel kamienny (karbon), węgiel brunatny (neogen), sól kamienna (perm i neogen), miedź (perm) i siarka (paleogen). Każdy z nich powstał w innym okresie geologicznym!