Ciśnienie atmosferyczne to nacisk, jaki wywiera stłumiony powietrzem na jednostkę powierzchni. Jednostką ciśnienia atmosferycznego jest hektopaskal (hPa). Na mapach klimatycznych ciśnienie atmosferyczne przedstawiane jest za pomocą izolinii zwanych izobarami.

Wysokie ciśnienie atmosferyczne

Wysokie ciśnienie atmosferyczne (wyż baryczny) to układ o wyższym ciśnieniu w centrum, niż w otoczeniu. Ciśnienie maleje ku peryferiom układu. Klin wysokiego ciśnienia to obszar podwyższonego ciśnienia wciśnięty w obszar obniżonego ciśnienia, a peryferyjna część wykazu jest w kształcie litery V lub U.

Niskie ciśnienie atmosferyczne

Niskie ciśnienie atmosferyczne (niż baryczny) to układ o niższym ciśnieniu w centrum, niż w otoczeniu. Ciśnienie rośnie ku peryferiom układu. Zatoka niskiego ciśnienia to obszar obniżonego ciśnienia wciśnięty w obszar podwyższonego ciśnienia, a peryferyjna część wykazu jest w kształcie litery V lub U.

Związek z ruchem powietrza

Kierunki ruchu powietrza w niżu i wyżu są odchylone przez siłę Coriolisa. Wiatry wokół układów barycznych na półkuli północnej wieją w prawo, a na półkuli południowej w lewo.

Czynniki wpływające na wielkość ciśnienia atmosferycznego

Temperatura powietrza, szerokość geograficzna i wysokość nad poziomem morza to czynniki wpływające na wielkość ciśnienia atmosferycznego. Warto zauważyć, że temperatura powietrza ma bezpośredni wpływ na wielkość ciśnienia atmosferycznego. Szerokość geograficzna również odgrywa istotną rolę - ciśnienie ma najwyższe wartości w strefie zwrotnikowej, a najniższe w równikowej oraz umiarkowanej. Natomiast wysokość nad poziomem morza wpływa na ciśnienie poprzez zmniejszanie się ciężaru stłupu powietrza.

Wszystkie te czynniki sprawiają, że ciśnienie atmosferyczne wytwarza interesujący układ na naszej planecie.