Charakterystyka ukształtowania powierzchni Polski
Polska to przede wszystkim kraj nizinny - aż 91,3% powierzchni naszego kraju stanowią niziny (tereny poniżej 300 m n.p.m.). Mamy też wyraźne kontrasty wysokościowe - najniższy punkt znajduje się w Żuławach Wiślanych (2,2 m p.p.m.), a najwyższy to Rysy w Tatrach (2499 m n.p.m.).
Cechą charakterystyczną naszego kraju jest nachylenie powierzchni w kierunku północno-zachodnim. W części północno-zachodniej jest więcej terenów nizinnych niż w reszcie kraju. To nachylenie ma ogromny wpływ na układ sieci rzecznej - większość naszych rzek płynie na zachód lub północny zachód.
Kolejną ważną cechą jest pasowy układ rzeźby terenu. Możemy wyróżnić sześć równoległych pasów ułożonych z północy na południe. Pas pobrzeży, najbardziej wysunięty na północ, obejmuje nadmorskie równiny do 50 m n.p.m., takie jak Pobrzeże Szczecińskie, Koszalińskie i Gdańskie oraz Żuławy Wiślane. Charakteryzują go formy ukształtowane przez morze, np. mierzeje, klify i wydmy.
Warto zapamiętać! Pasowy układ rzeźby terenu Polski sprawia, że przemieszczając się z północy na południe, przechodzimy przez kolejne strefy krajobrazowe, co ma wpływ nie tylko na wygląd terenu, ale też na lokalne warunki klimatyczne, roślinność i sposób zagospodarowania.
Pas pojezierzy to obszar z licznymi naturalnymi jeziorami i formami rzeźby polodowcowej. Obejmuje Pojezierze Pomorskie, Mazurskie i Wielkopolskie. Pas nizin charakteryzuje przewaga równin, czasami niewysokimi wzniesieniami i szerokimi dolinami rzecznymi. Należą tu m.in. Nizina Śląska, Wielkopolska, Mazowiecka i Podlaska.