Charakterystyka Morza Bałtyckiego
Bałtyk zajmuje powierzchnię 415.000 km², a jego średnia głębokość to zaledwie 52 metry. Jest to morze szelfowe, które powstało przez zanurzenie ogromnej części lądu. W północnej części jest płytsze niż w południowej, gdzie w niektórych kotlinach głębokość sięga nawet 459 metrów.
Linia brzegowa Bałtyku jest bardzo urozmaicona, z licznymi zatokami i wyspami. Na brzegach powstają różnorodne formy, takie jak mierzeje, laguny, klify i fiordy. Największą wyspą jest Zelandia, a do Polski należą wyspy Wolin i Uznam.
Temperatura wody w Bałtyku jest zmienna – od 18-22°C w południowej części do zaledwie 2°C lub nawet 0°C w północnej. Zatoka Botnicka na północy zamarza od listopada do maja. Zasolenie Bałtyku wynosi średnio tylko 7‰, co jest wartością znacznie niższą niż w oceanach (35‰).
Warto zapamiętać! Niskie zasolenie Bałtyku wynika z trzech głównych czynników: ograniczonej wymiany wód z oceanem przez wąskie cieśniny, dużej ilości słodkiej wody dostarczanej przez rzeki oraz niewielkiego parowania spowodowanego niską temperaturą.
Niestety, Morze Bałtyckie zmaga się z poważnymi problemami związanymi z zanieczyszczeniem. Główne źródła zanieczyszczeń to przemysł, ścieki komunalne z rzek, nawozy sztuczne spływające z pól oraz wycieki ropy z platform wiertniczych i statków.