Podstawowe informacje demograficzne Polski
Polska jest podzielona na 16 województw, a średnia gęstość zaludnienia wynosi 123 osoby na km². Wskaźnik aktywności zawodowej jest jednym z najniższych w Europie (57,6%), co oznacza, że relatywnie mała część społeczeństwa uczestniczy w rynku pracy.
Obserwujemy w Polsce niski przyrost naturalny spowodowany kilkoma czynnikami: dominuje model rodziny 2+1, młodzi odkładają decyzję o posiadaniu dzieci, wielu Polaków emigruje, a styl życia staje się bardziej konsumpcyjny i nakierowany na karierę. Najwyższy przyrost naturalny notują województwa: pomorskie, wielkopolskie i małopolskie, a najniższy: łódzkie, świętokrzyskie i opolskie.
Piramida wieku w Polsce pokazuje nadwyżkę mężczyzn w wieku przedprodukcyjnym i produkcyjnym, natomiast wśród seniorów dominują kobiety. Starzenie się społeczeństwa prowadzi do problemów z wypłatą emerytur, zwiększenia wydatków na opiekę medyczną i socjalną oraz potencjalnej stagnacji gospodarczej.
Warto zapamiętać! Rozwiązania problemów demograficznych Polski mogą obejmować: uproszczenie zatrudniania imigrantów, tworzenie warunków zachęcających do powrotu emigrantów oraz rozbudowę polityki prorodzinnej (lepszy dostęp do żłobków, przedszkoli i opieki pediatrycznej).
Rozmieszczenie ludności w Polsce jest nierównomierne. Największą gęstość zaludnienia mają województwa: śląskie, małopolskie i mazowieckie, a najmniejszą: podlaskie, warmińsko-mazurskie, zachodniopomorskie i lubuskie. Na ten stan wpływają czynniki przyrodnicze (np. ukształtowanie terenu, jakość gleb), historyczne (zabory, zmiany granic) oraz społeczno-ekonomiczne (rozwój przemysłu i miast).