Zmiany ludnościowe i przyrost naturalny
Polska liczy obecnie około 38,4 mln mieszkańców. Niestety, coraz częściej obserwujemy zjawisko depopulacji - czyli wyludniania się niektórych terenów. To prowadzi do spadku atrakcyjności regionu dla firm, ograniczenia dostępności usług i braku nowych inwestycji.
Na przyrost naturalny wpływa liczba urodzeń i zgonów. Niska liczba urodzeń w Polsce wynika z uwarunkowań społeczno-kulturowych, sytuacji ekonomicznej i polityki państwa. Struktura wiekowa dzieli się na osoby w wieku przedprodukcyjnym 0−17lat, produkcyjnym 18−59/64lat i poprodukcyjnym (60/65+).
Przemiany demograficzne powodują zmianę modelu rodziny i zwiększone poczucie osamotnienia wśród starszych. Dodatkowo, kurczą się lokalne zasoby pracy i wzrastają wydatki budżetu państwa na świadczenia emerytalne. Pojawia się też dysproporcja rozwojowa między obszarami wiejskimi (gdzie zostają głównie starsi) a miejskimi (preferowanymi przez młodych).
Warto wiedzieć! Średnia gęstość zaludnienia w Polsce wynosi 123 osoby na km², ale różnice są ogromne - od 366 osób/km² w województwie śląskim do zaledwie 58 osób/km² w województwie podlaskim.
Na rozmieszczenie ludności wpływają czynniki przyrodnicze (ukształtowanie terenu, klimat), historyczne (zabory, zmiany granic) oraz społeczno-ekonomiczne (rozwój miast i przemysłu, dostępność pracy). Nierównomierne rozmieszczenie ludności prowadzi do koncentracji w dużych miastach, co z kolei powoduje problemy środowiskowe i choroby cywilizacyjne, ale też stwarza szanse rozwoju turystyki na obszarach słabo zaludnionych.
Migracje, czyli przemieszczanie się ludności, dzielimy na imigrację (przybycie) i emigrację (odpływ). Przyczyny migracji są zarówno polityczne (wojny, zmiany granic), jak i ekonomiczne (perspektywa lepiej płatnej pracy, swoboda przemieszczania się w UE).