Migracje wewnętrzne i zagraniczne
Migracje wewnętrzne to przeprowadzki w obrębie jednego państwa. Na większe odległości ludzie się przenoszą głównie z powodów ekonomicznych, na mniejsze – często z przyczyn społecznych jak małżeństwo.
W krajach słabo rozwiniętych (Afryka, Azja) obserwujesz exodus ze wsi do miast, co prowadzi do wyludniania się obszarów wiejskich. Z kolei w krajach wysoko rozwiniętych ludzie uciekają z miast na tereny podmiejskie, tworząc suburbia.
Migracje zagraniczne dzielą państwa na kategorie. Kraje emigracyjne (głównie rozwijające się) mają problemy z przeludnieniem, złymi warunkami życia czy konfliktami. Kraje imigracyjne to zazwyczaj bogate państwa Europy Zachodniej, USA, Kanada czy bogate w ropę kraje Zatoki Perskiej.
Przykłady napływu: USA, Niemcy, Arabia Saudyjska. Przykłady odpływu: Meksyk, Polska, kraje bałtyckie, Syria. Przyczyny są głównie ekonomiczne, ale często także polityczne i religijne.
Ciekawostka: Współczynnik salda migracji pokazuje skalę zjawiska – ujemne wartości oznaczają, że więcej ludzi wyjeżdża niż przyjeżdża.