Obszary morskie i regiony fizycznogeograficzne
Polskie obszary morskie składają się z trzech stref: morskich wód wewnętrznych (obejmujących m.in. część Zalewu Wiślanego i Zatoki Gdańskiej), wód terytorialnych (pas 12 mil morskich od linii brzegowej) oraz wyłącznej strefy ekonomicznej (sięgającej na północy 55°51′N i 18°18′E).
W geograficznym podziale Polski najczęściej stosuje się regionalizację według Jerzego Kondrackiego. Jest to hierarchiczny system, który dzieli obszary na coraz mniejsze jednostki: obszary, megaregiony, prowincje, podprowincje, makroregiony i mezoregiony.
Większość terytorium Polski leży w obrębie dwóch megaregionów Europy Zachodniej: Pozaalpejskiej Europy Środkowej (obejmującej Niż Środkowoeuropejski, Masyw Czeski i Wyżyny Polskie) oraz Karpat z Podkarpaciem i Niziną Panońską. Północno-wschodnia i niewielkie fragmenty wschodniej Polski należą do megaregionu Niżu Wschodnioeuropejskiego.
Ta zróżnicowana struktura fizycznogeograficzna sprawia, że mamy wiele typów krajobrazu - od nizin przez wyżyny po góry. Każdy region ma charakterystyczne cechy, które wpływają na lokalny klimat, roślinność, możliwości gospodarczego wykorzystania i wiele innych aspektów.
Wskazówka: Znajomość głównych regionów fizycznogeograficznych Polski pomoże Ci lepiej zrozumieć rozmieszczenie zjawisk przyrodniczych i gospodarczych w naszym kraju!