Przemysł Polski przed i po 1989 roku
Polski przemysł przed 1989 rokiem opierał się na gospodarce centralnie planowanej, gdzie duże przedsiębiorstwa były własnością państwa, a inwestycje realizowano według ogólnokrajowych planów. W tym okresie zatrudnienie w przemyśle wzrosło z 1,4 do 5,2 miliona osób, a jego udział w dochodzie narodowym zwiększył się z 23% do 54%.
Główne przyczyny późniejszych przemian wynikały z niedoskonałości tego systemu. Produkcja była niedostosowana do rzeczywistych potrzeb rynku - produkowano za dużo maszyn przemysłowych, a za mało artykułów konsumpcyjnych. Niska jakość produktów ograniczała eksport, a produkcja cechowała się wysokim zużyciem energii i surowców.
Transformacja po 1989 roku polegała przede wszystkim na prywatyzacji zakładów, ograniczeniu przemysłu tradycyjnego (jak górnictwo) i rozwoju produkcji wyrobów wysoko przetworzonych. Nastąpiły też znaczące zmiany w strukturze produkcji - niektóre branże jak obuwie czy stoczniowa podupadły, podczas gdy inne jak AGD rozwinęły się, plasując Polskę wśród europejskich liderów.
Warto wiedzieć! Choć tylko około 1,5% polskich firm należy do zagranicznych właścicieli, ich wpływ na gospodarkę jest znacznie większy ze względu na skalę prowadzonej działalności.