Przeszłość geologiczna Polski
W erze paleozoicznej Polska doświadczyła intensywnych ruchów górotwórczych. Najpierw kaledońskie, a później hercyńskie ruchy wypiętrzyły pasma wulkaniczne. W karbonie (przedostatni okres paleozoiku) zaczęły formować się pokłady węgla kamiennego z torfowisk pełnych szczątków roślinnych. Pod koniec tej ery gorący i suchy klimat sprzyjał parowaniu wód i tworzeniu się złóż soli kamiennej.
W erze mezozoicznej większość obszaru dzisiejszej Polski pokrywały zbiorniki morskie. To czas dynamicznego rozwoju roślin i zwierząt, w tym dinozaurów. Badania wykazały, że dinozaury rzeczywiście zamieszkiwały tereny naszego kraju - w województwie opolskim znaleziono nawet szczątki nieznanego wcześniej gatunku!
Era kenozoiczna przyniosła alpejskie ruchy górotwórcze, które sfałdowały Karpaty. W Sudetach występowała aktywność wulkaniczna. Ostatni okres - czwartorzęd - obejmuje dwie epoki: plejstocen (z lądolodem pokrywającym Polskę) i holocen (trwający od około 12 tysięcy lat do dziś).
Ciekawostka: Polska leży na styku trzech wielkich jednostek geologicznych Europy - prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej poˊłnocny−wschoˊd, platformy paleozoicznej południowy−zachoˊd oraz strefy fałdowań alpejskich (południe). Ta różnorodność wpłynęła na bogactwo krajowych surowców mineralnych!