Życie w Bałtyku i zagrożenia ekologiczne
Niskie zasolenie i mała przezroczystość wód Bałtyku sprawiają, że świat organizmów żywych jest tu mniej zróżnicowany niż w innych morzach. W toni wodnej unoszą się mikroorganizmy fitoplanktonu (głównie sinice) i zooplanktonu (wiciowce, orzęski). Dno porasta fitobentos (zielenice, brunatnice), a zamieszkuje je zoobentos (małże, skorupiaki, ślimaki).
W Bałtyku żyją zarówno ryby słonowodne (śledź, szprot, dorsz), jak i dwuśrodowiskowe (łosoś, węgorz) oraz słodkowodne (okoń, sandacz). Spośród ssaków występują tu trzy gatunki fok (pospolita, szara, obrączkowana) oraz morswin.
Niestety, Bałtyk jest jednym z najbardziej zanieczyszczonych mórz świata. Główne źródła zanieczyszczeń to uchodzące rzeki niosące ścieki komunalne i przemysłowe, miejscowości turystyczne, statki, a nawet wraki pozostałe po II wojnie światowej. Najpoważniejszym skutkiem jest powstawanie przy dnie beztlenowych pustyń siarkowodorowych, gdzie życie biologiczne zamiera.
Zapobieganie degradacji środowiska Bałtyku wymaga międzynarodowej współpracy. Kraje nadbałtyckie podpisały Konwencję Gdańską (ochrona fauny i flory) oraz Konwencję Helsińską, powołując HELCOM - Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku. Kluczowe działania to budowa oczyszczalni ścieków, ograniczenie użycia nawozów, wprowadzanie nowych technologii i edukacja ekologiczna.
Zapamiętaj! Falowanie na Bałtyku jest specyficzne - fale są krótkie i strome 3−5m, występujące głównie zimą. Mogą być bardzo niszczycielskie dla wybrzeży, czego dowodem jest choćby słynny kościół w Trzęsaczu, który w większości został pochłonięty przez morze.