Charakterystyka stref oświetlenia Ziemi
Strefa międzyzwrotnikowa (gorąca) rozciąga się między zwrotnikiem Raka a zwrotnikiem Koziorożca. Słońce góruje tu w zenicie (pod kątem 90°) dwa razy w roku, a na samych zwrotnikach raz. Do tej strefy dociera najwięcej ciepła, a różnice między długością dnia i nocy są niewielkie.
Strefy umiarkowane (północna i południowa) znajdują się między zwrotnikami a kołami podbiegunowymi. Charakteryzują się wyraźnymi porami roku - latem dni są długie, a zimą krótkie. Wysokość górowania Słońca zmienia się od 90° na zwrotnikach do 0° na kołach podbiegunowych, co powoduje znaczne wahania temperatury w ciągu roku.
Strefy podbiegunowe (zimne) obejmują obszary od kół podbiegunowych do biegunów. Występują tu dzień polarny i noc polarna, które na kołach podbiegunowych trwają 24 godziny, a im bliżej biegunów, tym dłużej - aż do 6 miesięcy. Do tych stref dociera najmniej ciepła słonecznego.
Warto pamiętać, że Ziemia podczas swojej rocznej wędrówki przechodzi przez peryhelium (punkt najbliższy Słońcu) w styczniu i aphelium (punkt najdalszy od Słońca) w lipcu. Choć mogłoby się wydawać, że zimą Ziemia jest dalej od Słońca, jest właśnie odwrotnie - to nachylenie osi, a nie odległość od Słońca, decyduje o porach roku!
🌡️ Ciekawostka: Polska leży w strefie umiarkowanej północnej, gdzie na przestrzeni roku możemy doświadczyć wszystkich czterech pór roku!