Budowa geologiczna Polski
Polska leży na styku kilku wielkich jednostek geologicznych, co sprawia, że nasza geologia jest niezwykle zróżnicowana. Platforma wschodnioeuropejska zajmuje północno-wschodnią część kraju i charakteryzuje się dwudzielną budową - krystalicznym podłożem (skały starsze, silnie przeobrażone) oraz pokrywą osadową (młodsze, niefałdowane skały osadowe).
Na obszarze platformy wschodnioeuropejskiej wyróżniamy mniejsze jednostki, takie jak wyniesienie mazurskie, obniżenie perybałtyckie czy struktura zrębowa podlasko-lubelska. Granicę między platformą wschodnioeuropejską a jednostkami Europy zachodniej wyznacza strefa Teisseyrea-Tornquista - ciąg głębokich uskoków tektonicznych.
Środkową część Polski zajmuje obszar fałdowań paleozoicznych, gdzie znajdziemy charakterystyczne struktury geologiczne: góry (Sudety, Góry Świętokrzyskie), monokliny przedsudeckaisˊląsko−krakowska oraz niecki m.in.szczecinˊska,mogilenˊsko−łoˊdzka. Na południu kraju rozciąga się obszar fałdowań alpejskich, powstały w wyniku kolizji płyty afrykańskiej z euroazjatycką.
Ciekawostka! Podczas orogenezy (górotwórczości) alpejskiej najpierw sfałdowane zostały Karpaty wewnętrzne (m.in. Tatry), a dopiero później Karpaty zewnętrzne (Pogórze Karpackie, Beskidy). W zapadlisku przedkarpackim znajdowało się niegdyś morze, z którego pochodzą znane złoża soli kamiennej w Wieliczce!