Ukształtowanie powierzchni Polski
Polska jest krajem głównie nizinnym - aż 91% powierzchni to niziny. Najniższy punkt to Żuławy Wiślane (2 m n.p.m.), a najwyższy to Rysy (2499 m n.p.m.) w Tatrach. Średnia wysokość Polski wynosi zaledwie 173 m n.p.m., co potwierdza nizinny charakter naszego kraju.
Ukształtowanie terenu Polski ma charakter pasowy i jest bardzo różnorodne. Od północy rozpoczyna się pas pobrzeży, przylegający do Morza Bałtyckiego - teren lekko falisty o niewielkich wysokościach. Za nim znajduje się pas pojezierzy z licznymi jeziorami polodowcowymi (pojezierza: mazurskie, pomorskie i wielkopolskie) - najwyższe wzniesienie to Wieżyca (329 m n.p.m.).
Centralną część kraju zajmuje pas nizin - płaski obszar nieprzekraczający wysokości 300 m n.p.m., z charakterystycznymi pradolinami. Dalej na południe rozciąga się pas wyżyn z wąwozami lessowymi i wapiennymi formami ostańcowymi (najwyższy punkt - Łysica, 614 m n.p.m.). Między wyżynami a górami leży pas kotlin (Kotlina Sandomierska i Oświęcimska), a na samym południu - pas gór (Karpaty i Sudety) o wysokogórskiej rzeźbie.
Ciekawostka: W podłożu pojezierzy występują głazy narzutowe i gliny przyniesione przez lodowiec ze Skandynawii nawet 400 tysięcy lat temu!