Zlodowacenia na obszarze Polski
Lodowce powstają w miejscach, gdzie zimne temperatury pozwalają śniegowi utrzymywać się przez cały rok. Dzieje się to powyżej granicy wiecznego śniegu - tam, gdzie więcej śniegu przybywa niż topnieje. Ta granica znajduje się na różnych wysokościach w zależności od szerokości geograficznej.
Istnieją dwa główne typy lodowców: lodowce górskie (występujące w górach) oraz lądolody (ogromne pokrywy lodowe o grubości kilku tysięcy metrów). Współcześnie największe lądolody znajdują się na Antarktydzie (do 4500 m grubości) i Grenlandii (do 3500 m).
W przeszłości Polska była wielokrotnie nawiedzana przez lądolody, które formowały się na Półwyspie Skandynawskim. Najważniejsze zlodowacenia to zlodowacenie Sanu południowo−polskie, Odry sˊrodkowo−polskie i Wisły poˊłnocno−polskie. Topniejący lód ukształtował charakterystyczną rzeźbę terenu, tworząc wzgórza moreny czołowej, sandry, pradoliny i pozostawiając eratyki.
Ciekawostka: Możesz rozpoznać miejsce, które kiedyś było pod lądolodem, obserwując głazy narzutowe (eratyki). Te wielkie kamienie zostały przyniesione przez lód z odległej Skandynawii!