Zlodowacenia w Polsce
Lodowce pozostawiły w Polsce niezatarte ślady. Występowały tu dwa główne typy pokryw lodowych: lądolód - ogromne pokrywy lodowe rozciągające się na tysiącach kilometrów, oraz lodowce górskie, które jak sama nazwa wskazuje, występowały w górach i nie pokrywały całego obszaru.
W historii naszego kraju możemy wyróżnić trzy najważniejsze zlodowacenia. Zlodowacenie południowopolskie (Sanu), zlodowacenie środkowopolskie (Odry) oraz zlodowacenie północnopolskie (Wisły). Każde z nich pozostawiło po sobie charakterystyczne formy terenu.
Lodowce stworzyły różnorodne formy rzeźby terenu, które dziś możemy podziwiać. Należą do nich: sandry (równiny utworzone z materiałów niesionych przez wody lodowcowe), wzgórza moreny czołowej, eratyki (głazy narzutowe), obszary moreny dennej, rynny polodowcowe oraz pradoliny.
💡 Czy wiesz, że najdłuższy lodowiec w Tatrach miał około 13 km długości? To prawie jak trasa z centrum Warszawy na jej przedmieścia!
Warto wiedzieć, że granica wiecznego śniegu w górach przebiega na wysokości 5000-6000 metrów nad poziomem morza. Lodowce utworzyły też charakterystyczne kotły lodowe - wklęsłe formy terenu. Ciekawostką jest to, że lądolód przekształcił doliny o kształcie litery V w doliny o profilu przypominającym literę U.