Różnorodność krajobrazów
Krajobraz to fragment powierzchni Ziemi, na którym występują różne, ale ściśle powiązane ekosystemy. Możemy je podzielić na kilka sposobów. Jednym z najważniejszych jest podział ze względu na stopień przekształcenia środowiska przez człowieka.
Krajobraz przyrodniczy powstał w wyniku procesów naturalnych. Najbardziej wartościowy jest krajobraz przyrodniczy zbliżony do pierwotnego, który zachował zdolność do samoregulacji i nie zawiera elementów stworzonych przez człowieka (jak Puszcza Białowieska). Z kolei krajobraz kulturowy został ukształtowany przez działalność człowieka - może być miejski, wiejski lub przyrodniczo-kulturowy (np. nasadzone przez człowieka lasy sosnowe).
Ze względu na walory estetyczne wyróżniamy krajobrazy harmonijne, gdzie działalność człowieka nie zaburza funkcjonowania ekosystemów, oraz dysharmonijne, gdzie środowisko jest znacznie przekształcone, a układ przestrzenny chaotyczny. Krajobrazy można też klasyfikować według rzeźby terenu na krajobrazy nizin, wyżyn i niskich gór, gór średnich i wysokich oraz dolin i obniżeń.
Warto wiedzieć! Krajobrazy pełnią wiele funkcji - od ekologicznej i ochrony przyrody, przez materialno- i energozaopatrzeniową, po kulturalną, rekreacyjną i duchową. Dbanie o nie jest naszą wspólną odpowiedzialnością.
Ochrona krajobrazu może przybierać różne formy. Rekultywacja przywraca wartości użytkowe terenom całkowicie zdegradowanym. Rewitalizacja odnosi się do obszarów częściowo zdegradowanych, a renaturalizacja ma na celu przywrócenie terenom wyglądu sprzed ingerencji człowieka. Dzięki tym działaniom możemy zachować różnorodność krajobrazową Polski dla przyszłych pokoleń.