Wpływ zlodowaceń na środowisko nizin
Około 1/3 Polski zajmuje pas nizin, które tworzą krajobraz staroglacjalny - obszar, do którego lądolód nie dotarł podczas ostatniego zlodowacenia północnopolskiego. Obejmuje on Nizinę Południowowielkopolską, Śląską, Mazowiecką, Północno- i Południowopodlaską oraz Polesie.
Charakterystyczne formy polodowcowe na nizinach to wysoczyzny morenowe (wypukłe fragmenty moreny dennej, np. Białostocka, Wysokomazowiecka, Kaliska), wały moren czołowych (podłużne wzniesienia u czoła lodowca z czasów jego stagnacji, np. Wał Trzebnicki), pradoliny szerokiedoliny,np.Torunˊsko−Eberswaldzka,Warszawsko−Berlinˊska oraz sandry (stożki napływowe z osadzonych piasków).
Gleby nizin są zróżnicowane. Występują tu gleby płowe średnie powstałewprocesiepłowienia−wymywaniacząsteczekilastych, czarne ziemie (okolice Wrocławia, Nizina Śląska), gleby torfowe i bagienne (w pradolinach) oraz najbardziej żyzne czarnoziemy i średnio żyzne gleby brunatne.
To ważne! Niziny są bogate w surowce mineralne, takie jak węgiel kamienny (Polesie), węgiel brunatny (zagłębie bełchatowskie), łupki miedzionośne (Legnica, Lubin, Głogów), gaz ziemny (Głogów), sól kamienna (Kłodawa) oraz wapienie i margle (Opole).