Alternatywny zapis:

i zadowolonym żyjąc zgodnie z zasadami wiary, można zyskać życie wieczne lub niczego nie stracić (lepiej wierzyć w Boga i niczego nie stracić, niż nie wierzyć i zostać ukaranym) ,,vanitas vanitatum, et omnia vanitas", tzn. „marność nad marnościami i wszystko marność" przekonanie o tym, że człowiek jest marnością Kohelet mówi o zachłanności ludzi, marnotrawstwie, traceniu i omijaniu tego, co piękne, chęci korzystania z jak największych przyjemności człowiek poddany jest prawom przemijania i zapomnienia - powinniśmy czerpać z życia pełnymi garściami wszystko to, co sprawia nam radość pojęcia związane z epoką motyw vita brevis - motyw krótkości żywota (ars longa, vita brevis - sztuka długa, życie krótkie) koncept - orginalny, wyszukany, niespodziewany i zadziwiający pomysł; dążenie do nieustannego zadziwiania, szokowania i zaskakiwania; celem konceptu było zadziwienie odbiorcy poprzez ukazanie paradoksów otaczającej go rzeczywistości, a także odkrywanie nieoczywistej prawdy o świecie gradacja - uporządkowaniu słów lub wyrażeń w taki sposób, by opisywana przez nie intensywność nasilała się lub słabła kompozycja łańcuchowa - wyrażenie następne staje się rozwinięciem i przybliżeniem wyrażenia bezpośrednio go poprzedzającego paradoks - twierdzenie logiczne prowadzące do zaskakujących lub sprzecznych wniosków puenta - sformułowanie podkreślające sens wypowiedzi lub utworu literackiego umieszczone na końcu figura sumacji - polega na zebraniu wszystkich najważniejszych elementów wiersza, by poprzez pomysłowe ich połączenie wywołać nowy, zaskakujący efekt; występuje jako nagromadzenie na końcu utworu wyrazów, które pojawiły się wcześniej w wierszu antyteza - figura retoryczna polegająca na zestawieniu dwóch elementów znaczeniowo przeciwstawnych w jedną całość treściową dla uzyskania wyższej ekspresji (np. „jest czas rodzenia i czas umierania") anafora - celowe powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych segmentów wypowiedzi epifora - powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu kolejnych segmentów wypowiedzi personifikacje (uosobienia) - polega na metaforycznym przedstawianiu zwierząt i roślin, przedmiotów nieożywionych, zjawisk lub idei jako osób ludzkich oksymoron - zestawienie wyrazów o przeciwstawnych znaczeniach, np. żywy trup, gorący lód, sucha woda elipsa - opuszczenie elementu zdania oczywistego ze względu na kontekst wypowiedz paralelizm składniowy - stosowanie ciągów zdań o takiej samej lub podobnej budowie makaronizmy - wtrącenia obcojęzyczne do wypowiedzi w języku rodzimym gawęda - opowieśćsnuta przez gawędziarza, oparta na autentycznych wydarzeniach, ale koloryzowana (przesadzona, zmyślana), ma swobodną kompozycję, zawiera liczne dygresje, może nie respektować chronologicznej kolejności wydarzeń, charakteryzuje się obecnością elementów typowych dla mowy potocznej panteizm - światopogląd religijny utożsamiający boga (bóstwo) ze światem przyrody cechy świaropoglądu motywy przemijania i marności zaczerpnięte z Księgi Koheleta - metafizyczne niepokoje związane z kryzysem światopoglądu renesansowego i świadomością krótkości ludzkiego istnienia, marności w obliczu wieczności miłość cielesna ponad duchową dwa nurty: dworski i sarmacki kontrreformacja - odpowiedź na reformację sarmatyzm - ideologia polskiej szlachty, która swych przodków widziała w Sarmatach o szczególnym pochodzeni; fundamenty: ● ● - przekonanie o wartości demokracji szlacheckiej i związanych z nią swobód, poczucie wolności - wystawne życie i przepych- rozbudowane obrzędy pogrzebowe, uczty, kuligi, polowania przekonanie o własnej wartości i wyższości nad innymi narodami - patriotyzm i idea całowitego poświęcenia dla dobra ojczyzny - cechy Sarmaty: duma, waleczność, odwaga, męstwo, patriotyzm, wierność, gościnność, otwartość, religijność, szacunek dla prawa, hojność cechy szlachty polskiej: megalomania, ksenofobia, nacjonalizm, nietoleracja religijna, awanturnictwo, skłonność do ucztowania i alkoholu, samowola, brwaura