Uzbrojenie ochronne rycerza średniowiecznego
Strój rycerza średniowiecznego był niezwykle skomplikowany i składał się z wielu elementów, które zapewniały ochronę podczas walki. Zbroja pełna z hełmem zamkniętym stanowiła podstawę uzbrojenia rycerza w średniowieczu.
Hełm, kluczowy element ochronny, posiadał charakterystyczne części takie jak grzebień, dzwon, policzek i szparę wzrokową. Zasłona i podbródek dodatkowo chroniły twarz rycerza. Korpus chroniony był przez napierśnik, naramienniki i obojczyk.
Ręce rycerza zabezpieczały naręczaki, opachy, nałokcice, zarękawia i rękawice. Dolne partie ciała chronione były przez fartuch, taszki, nabiodrki, nakolanki, nagolenice i trzewiki.
Vocabulary: Taszka - element zbroi chroniący udo rycerza.
Highlight: Hak na kopię był specjalnym elementem zbroi, który pomagał rycerzowi w utrzymaniu ciężkiej kopii podczas szarży.
Tarcza, nieodłączny element uzbrojenia rycerza, pełniła funkcje zarówno obronne, jak i reprezentacyjne, często zdobiona herbem rycerskiego rodu.
Example: Infografika przedstawiająca pełne uzbrojenie rycerza jest jednym z eksponatów w muzeum w Zamku Biskupów Warmińskich w Lidzbarku Warmińskim, co świadczy o wadze tego elementu dziedzictwa kulturowego.