Rewolucje i powstania lat 30. XIX wieku
W całej Europie rosło niezadowolenie z konserwatywnych rządów. Ludzie żądali swobód demokratycznych: równości wobec prawa, wolności słowa i szerszych praw wyborczych. Bieda i poczucie niesprawiedliwości podsycały te nastroje.
Monarchowie, obawiając się rewolucji, wprowadzali coraz ostrzejsze środki kontroli: rozbudowywali policję, cenzurowali prasę i książki oraz ściśle nadzorowali szkoły. Takie działania jednak tylko zwiększały frustrację obywateli.
Rok 1830 przyniósł falę rewolucji. We Francji wybuchła rewolucja lipcowa - robotnicy Paryża obalili króla, a burżuazja wybrała nowego władcę, zyskując większy wpływ na rządy. W tym samym roku Belgia zbuntowała się przeciwko Holendrom i ogłosiła niepodległość.
Te wydarzenia wpłynęły również na sytuację w Polsce. Gdy car Mikołaj I chciał użyć polskich żołnierzy do stłumienia rewolucji w Belgii, wybuchło powstanie listopadowe. Tak rozpoczęła się nasza walka o niepodległość, która niestety zakończyła się klęską i jeszcze większymi represjami.
Warto wiedzieć: Powstania z 1830 roku pokazały, że "stary ład" ustanowiony na kongresie wiedeńskim zaczął się chwiać. Dążenia narodowe i społeczne były zbyt silne, by można je było długo powstrzymywać siłą.