Folwark szlachecki
Folwark to wielkie gospodarstwo rolne będące własnością szlachcica. W centrum folwarku znajdował się dwór - siedziba właściciela. Na ziemi szlachcica pracowali chłopi, którzy musieli oddawać mu daninę, płacić czynsz i odrabiać pańszczyznę (darmową pracę).
Typowy folwark szlachecki składał się z wielu elementów: dworu, stodoły, spichlerza, młyna, pól uprawnych, wsi chłopskich oraz lasu. Ważnym budynkiem był też lamus, który służył do składowania rozmaitych dóbr.
Gdańsk, odzyskany przez Polskę w 1466 roku, stał się kluczowym portem dla handlu zbożem. Towary transportowano Wisłą, która stanowiła główną drogę wodną i handlową. Dzięki temu szlachta mogła spławiać zboże z folwarków do Gdańska, a stamtąd eksportować je do innych krajów europejskich.
Pamiętaj! Pańszczyzna była ciężkim obowiązkiem chłopów, którzy musieli pracować na polu pana nawet kilka dni w tygodniu, nie otrzymując za to wynagrodzenia.