Ostateczne ustalenie granic Polski
Po klęsce w Bitwie Warszawskiej bolszewicy poprosili o rozejm. 18 marca 1921 roku podpisano w Rydze traktat pokojowy z Rosją, który ustalił wschodnie granice Polski, zobowiązał obie strony do nieingerowania w swoje sprawy wewnętrzne i zrzeczenia się wzajemnych odszkodowań.
Problem stanowiło też Wilno, zamieszkane głównie przez Polaków, które Rosjanie przekazali Litwie. Z polecenia Piłsudskiego, generał Lucjan Żeligowski upozorował "bunt" swoich oddziałów i zajął miasto, co później doprowadziło do włączenia Wilna do Polski.
Górny Śląsk był areną zaciętej rywalizacji polsko-niemieckiej. W 1921 roku przeprowadzono tam plebiscyt, który miał zadecydować o przynależności tego regionu. Mimo że większość obszaru została przyznana Niemcom, znaczna część ludności opowiedziała się za Polską. Doprowadziło to do trzech powstań śląskich, w wyniku których część Górnego Śląska przyłączono do Polski.
Sporny był również Śląsk Cieszyński, zamieszkany w większości przez Polaków, ale uznawany przez Czechów za własne terytorium. W lipcu 1920 roku region został podzielony po połowie, co zachodnie mocarstwa zaakceptowały dopiero w marcu 1923 roku.
Ciekawostka: Polska w swoich ostatecznych granicach z 1923 roku była państwem wielonarodowym - mniejszości narodowe stanowiły aż jedną trzecią wszystkich obywateli!