Renesans karoliński i upadek monarchii
Renesans karoliński to był prawdziwy rozkwit kultury! Karol wprowadził system edukacji oparty na trivium (gramatyka, retoryka, dialektyka) i quadrivium (arytmetyka, geometria, astronomia, muzyka). Powstało także pismo minuskułowe, które ułatwiało czytanie.
Najsłynniejszym zabytkiem architektury była kaplica pałacowa w Akwizgranie, gdzie odbywały się koronacje. Sztuka tego okresu nawiązywała do tradycji rzymskich, ale była dostosowana do potrzeb IX wieku.
Po śmierci Karola Wielkiego (814) państwo odziedziczył Ludwik Pobożny, ale monarchia zaczęła się rozpadać. Główne przyczyny to słabe więzi gospodarcze, różnice kulturowe i językowe - na zachodzie mówiono językami romańskimi, na wschodzie germańskimi.
Podział w Verdun (843) przypieczętował rozpad. Lotar otrzymał tytuł cesarza i ziemie od Morza Północnego do Italii, Ludwik Niemiecki - przyszłe Niemcy, a Karol Łysy - przyszłą Francję. Te różnice językowe i kulturowe na stałe podzieliły Europę.
Wniosek: Imperium Karola było zbyt różnorodne kulturowo, żeby przetrwać jako jedna całość!