Narodziny „Solidarności"
Latem 1980 roku Polska znajdowała się w głębokim kryzysie społeczno-gospodarczym. W sklepach brakowało podstawowych produktów, a ludzie odczuwali coraz większe zubożenie. Ta trudna sytuacja stała się iskrą zapalną dla fali protestów.
Wszystko zaczęło się 14 sierpnia, gdy w Stoczni Gdańskiej wybuchł strajk okupacyjny po zwolnieniu z pracy Anny Walentynowicz, działaczki Wolnych Związków Zawodowych. Na czele protestu stanęli Lech Wałęsa i Bogdan Borusewicz. Szybko dołączyły inne zakłady pracy organizując strajki solidarnościowe, a do koordynacji działań powołano Międzyzakładowy Komitet Strajkowy (MKS), który sformułował słynną listę 21 postulatów.
31 sierpnia 1980 roku władze podpisały z protestującymi robotnikami porozumienia sierpniowe, zobowiązując się do spełnienia ich żądań. W konsekwencji Edward Gierek musiał ustąpić ze stanowiska I sekretarza KC PZPR, a jego miejsce zajął Stanisław Kania.
💡 Czy wiesz, że... NSZZ "Solidarność" był największym ruchem społecznym w historii Polski - zapisało się do niego prawie 10 milionów osób! Oznacza to, że co czwarty Polak był członkiem związku.
17 września 1980 roku powstał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność" z Lechem Wałęsą jako przewodniczącym. Był to pierwszy od dekad ruch całkowicie niezależny od partii komunistycznej. Wkrótce potem powstały również: Niezależne Zrzeszenie Studentów (NZS) oraz NSZZ Rolników Indywidualnych, a głównym organem prasowym ruchu stał się „Tygodnik Solidarność".