Epoki historyczne i źródła historyczne
Średniowiecze trwało blisko tysiąc lat (od końca V w. do XV w.) i ukształtowało podstawy dzisiejszej cywilizacji europejskiej. W tym okresie chrześcijaństwo stało się duchowym fundamentem Europy, a w X wieku powstało państwo polskie. Epokę dzielimy na trzy okresy: wczesne V−X/XIw., rozkwit X/XI−XIIIw. i późne średniowiecze XIV−XVw..
Czasy nowożytne to okres od drugiej połowy XV wieku do początku XX wieku. Najczęściej za początek przyjmuje się odkrycie Ameryki przez Kolumba w 1492 r. Inne ważne cezury to wynalezienie druku przez Gutenberga (1450), upadek Konstantynopola (1453) czy wystąpienie Marcina Lutra (1517). Za początek "długiego wieku XIX" uznaje się rewolucję francuską (1789), a jego koniec wyznacza I wojna światowa.
Czasy najnowsze trwają od I wojny światowej do dziś. Ważnymi cezurami są rok 1989 (upadek komunizmu w Europie) oraz 11 września 2001 r. (atak terrorystyczny na World Trade Center). To nasza współczesność, którą wciąż tworzymy i interpretujemy.
🔍 Ciekawostka! Poznając historię, korzystamy z różnych źródeł historycznych. Dzielimy je na pisane (kroniki, pamiętniki, listy, inskrypcje) i niepisane (architektura, broń, obrazy, rzeźby). Każde źródło to jak kawałek puzzle, który pomaga nam odtworzyć obraz przeszłości!
Poznanie historii pomaga zrozumieć, dlaczego świat wygląda tak, a nie inaczej. Zauważ, że wiele współczesnych konfliktów, granic państw czy tradycji ma swoje korzenie w odległej przeszłości. Warto wiedzieć, skąd pochodzimy, by lepiej rozumieć, dokąd zmierzamy!