Inne polskie terytoria i ich autonomia
Nie wszystkie ziemie polskie wyglądały tak samo po 1815 roku - każda miała inny poziom autonomii (czyli prawa do samodzielnego decydowania o swoich sprawach).
Wielkie Księstwo Poznańskie było częścią Prus, ale miało pewne przywileje. Działał tam sejm prowincjonalny, a język polski stał się drugim językiem urzędowym obok niemieckiego. To była ograniczona autonomia - Polacy mogli decydować o niektórych sprawach, ale ostatnie słowo należało do Berlina.
Rzeczpospolita Krakowska miała największą samodzielność w sprawach wewnętrznych, ale nie mogła prowadzić własnej polityki zagranicznej. Była kontrolowana przez wszystkie trzy państwa zaborcze jednocześnie. W tym okresie ważnym procesem było też uwłaszczenie - nabywanie przez chłopów ziemi na własność, co zmieniało strukturę społeczną.
💡 Ciekawostka: Kraków był jak "wolne miasto" - miał władze, ale trzech "opiekunów" pilnowało, żeby nie wybryk!