Mieszko I i jego panowanie
Mieszko I, syn Siemomysła, przejął władzę w państwie Polan około 960 roku i jest uznawany za pierwszego historycznego władcę Polski. Jego głównym celem było zajęcie Pomorza Zachodniego, gdzie walczył ze Słowianami połabskimi (Wieletami) i niemieckimi margrabiami.
Po niepowodzeniach w walkach, Mieszko zawarł sojusz z czeskim władcą Bolesławem Srogim i cesarzem Ottonem I. Umocnił ten sojusz żeniąc się z czeską księżniczką Dobrawą (Dąbrówką). W 966 roku Mieszko wraz ze swoim otoczeniem przyjął chrzest, co było przełomowym wydarzeniem w historii Polski.
Dzięki sojuszowi z Czechami, w 967 roku Mieszko pokonał Wieletów, a w 972 roku odniósł ważne zwycięstwo w bitwie pod Cedynią nad margrabią Hodonem, umacniając swoją władzę na Pomorzu Zachodnim. Pod koniec panowania zajął ziemię krakowską i Śląsk, powiększając znacząco swoje państwo.
Ważnym wydarzeniem było sporządzenie dokumentu zwanego Dagome iudex (około 991 r.), w którym Mieszko oddał swoje państwo pod opiekę papiestwa. Mieszko I zmarł w 992 roku, pozostawiając po sobie silne fundamenty państwa polskiego.
Najważniejsze informacje: Mieszko I nie tylko stworzył podstawy państwa polskiego poprzez swoje podboje, ale także poprzez przyjęcie chrztu wprowadził Polskę do chrześcijańskiej Europy, co miało ogromne znaczenie polityczne i kulturowe!