Imperium Karola Wielkiego
Po śmierci Pepina Krótkiego w 768 roku, władzę przejął jego syn - Karol Wielki. Był to władca-wojownik, który prowadził liczne wojny z Awarami, Sasami i Longobardami. Zmusił wiele podbitych ludów do przyjęcia chrześcijaństwa.
Najważniejszym wydarzeniem było koronowanie Karola na cesarza przez papieża Leona III w Boże Narodzenie 800 roku. Uznano go wtedy za prawowitego spadkobiercę Imperium Rzymskiego.
Karol Wielki dbał też o rozwój nauki i kultury. Za jego panowania powstawały szkoły kościelne, w których uczono siedmiu sztuk wyzwolonych: gramatyki, retoryki, dialektyki, arytmetyki, geometrii, astronomii i muzyki. Jego kancelaria stworzyła nowy rodzaj pisma - minuskułę karolińską (karolinę), która była bardzo czytelna i używana w ważnych dokumentach.
Ważne! Imperium Karola nie przetrwało długo po jego śmierci. W 843 roku jego wnukowie podpisali traktat w Verdun, dzieląc imperium na trzy części, które później stały się odrębnymi państwami: Francją, Niemcami i Włochami.