Renesans i humanizm - nowe spojrzenie na świat
Renesans (czyli odrodzenie) to okres w XV-XVI wieku, kiedy Europa przeżywała kulturalne i intelektualne przebudzenie. U podstaw tego ruchu leżał humanizm - prąd filozoficzny skupiający się na człowieku i nawiązujący do starożytnych wzorów.
"Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce" - to słowa Terencjusza, które doskonale oddają ducha epoki. Pojawili się wybitni humaniści jak Erazm z Rotterdamu, autor "Pochwały głupoty", czy Niccolò Machiavelli, który w dziele "Książę" przedstawił kontrowersyjne poglądy na sprawowanie władzy.
W tym czasie narodziło się pojęcie "człowieka renesansu" - osoby o wszechstronnych zainteresowaniach i talentach. Najlepszymi przykładami byli Leonardo da Vinci oraz nasz rodak, Mikołaj Kopernik, który był jednocześnie astronomem, ekonomem, prawnikiem i księdzem. Jego dzieło "O obrotach sfer niebieskich" zrewolucjonizowało naukę, wprowadzając teorię heliocentryczną.
💡 Czy wiesz, że Mikołaj Kopernik był nie tylko astronomem? Zajmował się też ekonomią, prawem, był tłumaczem i duchownym. To doskonały przykład wszechstronności ludzi renesansu!
Sztuka renesansowa rozwijała się głównie we Włoszech, gdzie bogaci mecenasi (osoby wspierające artystów finansowo) umożliwiali twórcom realizację ambitnych projektów. W architekturze pojawiły się nawiązania do starożytności - kolumny, łuki i kopuły. Malarstwo reprezentowali genialni artyści jak Rafael Santi czy Michał Anioł, twórca fresków w Kaplicy Sykstyńskiej i słynnej rzeźby "Dawid".