Polityka międzynarodowa ostatnich Jagiellonów
Po śmierci Kazimierza Jagiellończyka w 1492 roku Jagiellonowie nadal aktywnie działali na arenie międzynarodowej. Kluczowym momentem był zjazd Jagiellonów w 1494 roku, gdzie omawiali wspólną strategię dynastyczną. Jeszcze ważniejszy okazał się zjazd wiedeński w 1515 roku, podczas którego nawiązano kontakty z Habsburgami.
Czasy panowania Zygmunta I Starego (1506-1548) przyniosły zarówno sukcesy jak i porażki. Z jednej strony utracono Smoleńsk w 1514 roku, ale wkrótce potem odniesiono spektakularne zwycięstwo w bitwie pod Orszą. Przełomowym wydarzeniem był hołd pruski w 1525 roku, gdy wielki mistrz krzyżacki uznał zwierzchnictwo Polski. W 1533 roku zawarto pokój wieczysty z Moskwą, który przetrwał blisko 100 lat.
Na politykę wpływała też Bona Sforza, żona Zygmunta I, która dążyła do ograniczenia władzy szlachty w Polsce. Ich syn, Zygmunt August, został koronowany jeszcze za życia ojca, co miało zapewnić dynastii ciągłość władzy.
💡 Warto zapamiętać: Hołd pruski z 1525 roku to symboliczny moment uznania zwierzchności Polski przez Albrechta Hohenzollerna, który otrzymał Prusy Książęce jako lenno Korony Polskiej.
Ostatnie lata dynastii to zbliżenie z Habsburgami - Zygmunt August zawarł układ przyjaźni z Karolem V Habsburgiem, rezygnując z pretensji do ziem niemieckich. W 1568 roku powołano Komisję Morską i podporządkowano Gdańsk, co wzmocniło pozycję Polski na Bałtyku. Okres ten zakończyła I wojna północna (1563-1570), zakończona pokojem w Szczecinie.