Polskie Państwo Podziemne
Konspiracja w Polsce zaczęła się szybko po klęsce wrześniowej. Tworzyli ją głównie byli wojskowi, a w niemieckiej strefie okupacyjnej praktycznie nie dochodziło do kolaboracji na większą skalę. Sytuacja w ZSRR wyglądała inaczej - tam Polacy częściej współpracowali z Sowietami, przez co ruch oporu był słabszy.
Jednym z pierwszych polskich oddziałów partyzanckich był Oddział Majora Hubala, liczący około 300 osób. Z czasem powstały większe struktury: najpierw Służba Zwycięstwu Polski (SZP) utworzona 27 września 1939, następnie przekształcona w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ) pod dowództwem generała "Grota". W lutym 1942 ZWZ przemianowano na Armię Krajową (AK) - największą organizację konspiracyjną w Europie liczącą około 400 tysięcy członków.
Polskie podziemie prowadziło działalność propagandową, sabotażową i akcje zbrojne. KEDYW (Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej AK) koordynował najważniejsze akcje, takie jak "Wieniec" (wysadzanie linii kolejowych), "Meksyk II" (akcja szarych szeregów pod Auschwitz) czy słynny zamach "Kutschera" na generała SS i policji.
Czy wiesz? Oprócz AK działały też inne organizacje zbrojne: Bataliony Chłopskie (BCh) aktywne głównie na wsi, Gwardia Ludowa WRN (socjaliści, którzy później dołączyli do AK), Narodowe Siły Zbrojne (NSZ) o charakterze narodowym oraz komunistyczna Gwardia Ludowa (później Armia Ludowa) zależna od Moskwy.
Polskie Państwo Podziemne było rozbudowaną siecią struktur wojskowych, politycznych i administracyjnych. Miało własne sądownictwo, tajne nauczanie, prasę i reprezentację w postaci rządu na uchodźstwie. Departament informacji zajmował się prasą, a departament oświaty i kultury organizował tajne komplety - podziemne nauczanie w okupowanej Polsce.