Powstanie listopadowe - przyczyny, przebieg i skutki
Wszystko zaczęło się, gdy Piotr Wysocki wraz ze spiskowcami z warszawskiej Szkoły Podchorążych Piechoty zaplanował atak na Belweder. Ich celem było uwięzienie księcia Konstantego i przejęcie kontroli nad Warszawą. Do wybuchu powstania przyczyniło się kilka ważnych czynników: plany cara dotyczące likwidacji autonomii Królestwa Polskiego oraz wieści o powstaniach w innych krajach europejskich.
W nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku wybuchło powstanie. Choć atak na Belweder się nie powiódł, to powstańcy zyskali wsparcie biedniejszych mieszkańców Warszawy. Wkrótce rozpoczęła się regularna wojna polsko-rosyjska, w której stoczono szereg bitew: pod Stoczkiem, Grochowem, Wawrem/Dębem Wielkim, Iganiami, Ostrołęką, a na końcu o Warszawę.
Na czele polskich sił stali kolejno: Józef Chłopicki, Jan Skrzynecki, Ignacy Prądzyński i Jan Krukowiecki. Po stronie rosyjskiej dowodzili Iwan Dybicz, a później Iwan Paskiewicz. Powstanie zakończyło się klęską w listopadzie 1831 roku.
Warto zapamiętać! Jedną z głównych przyczyn klęski powstania był brak udziału chłopów, którzy stanowili wówczas większość społeczeństwa. Dodatkowo przewaga liczebna Rosjan i nieudolność niektórych polskich dowódców przypieczętowały los zrywu.